تاملاتي چند بر تاويل از ديدگاه علامه طباطبايي

Some Deliberations on Ta’wīl from the Viewpoint of ‘Allāma Ṭabāṣabā’ī

تاويل از اصطلاحات مشكلي است كه مفسّران در معناشناسي آن اختلاف نظر دارند. ريشه اختلافات آنها به طور عمده به كاربرد اين واژه در آيه 7 سوره آل عمران باز مي‌گردد. دليل آن هم اين است كه در اين آيه، واژه «تاويل» در كنار واژگاني چون «محكم» و «متشابه» آمده است و بسياري از مفسران در ارتباطي تنگاتنگ با تعريفي كه از محكم و متشابه ارايه داده‌اند، به تعريف آن پرداخته‌اند. از جمله ديدگاه‌هاي نو در اين خصوص، ديدگاه مفسّر بزرگ معاصر، علاّمه طباطبايي است كه با ديگر ديدگاه‌ها متفاوت است. در اين تحقيق برآنيم ديدگاه علاّمه طباطبايي را بيان كرده، در پايان با ارايه الگوي پيشنهادي در موضوع قلمرو تاويل و تفسير، ديدگاه خود را مطرح كنيم

Ta’w?l is among the difficult expressions that the exegetes disagreed on its meaning. Their disagreements are mainly rooted in the use of this word in verse 7 of S?rat ?l-i Imr?n. A new viewpoints in this respect is the viewpoint of the great contemporary interpreter, ‘All?ma ?ab??ab?’?, which sounds to be different from other viewpoints. In this research, the viewpoint of ‘All?ma ?ab??ab?’? has been stated irrespective of the controversies and pointless discussions on the semantics of ta’w?l and its relation to tafs?r, and in conclusion the writer’s suggested pattern concerning the realm of ta’w?l and tafs?r is delineated.