كليدواژه :
توان بخشي هوازي , آسم مزمن , كارايي تنفسي , چاقي
چكيده فارسي :
پديده اضافه وزن و چاقي همراه با سبك زندگي كم تحرك ، امكان تشديد تظاهرات باليني و اُفت كارايي تنفسي افراد مبتلا به آسم را فراهم مي كند. از سويي، نقش نوتواني فعاليتهاي هوازي در كاركرد بهينه فيزيولوژي دستگاه تنفس جمعيت هاي سالم و بيماران ريوي نسبتاً آشكار شده است. از اين رو تاثير برنامه ورزش- از جنبه هاي مدت، شدت و شيوه تمرين- بر شاخص هاي باليني اسپيرومتري بيماران چاق آسمي مورد ارزيابي قرار گرفت. 39مرد ميانسال چاق پيكر با سندرم ريوي داوطلبانه انتخاب شدند. مختصات دموگرافيك آنها ، ، چربي احشايي و هزينه انرژي پايه روزانه 4/1805 كيلوكالري بود. حجم و ظرفيت هاي تنفسي بروش استاندارد(BTPS) مطابق روشKnudson در وضعيت هاي پيش و پس از ملاحظه توانبخشي هوازي اندازه گيري شدند. گروه آزمايش طبق تجويز ACSM ظرف سه ماه، برنامه پيشرونده تركيبي دويدن متناوب و ارگومتري را با تواتر سه نوبت در هفته، هر هفته 15 تا 40 دقيقه با دامنه شدت كار زيربيشينه 40 تا 80 درصد HRmax اجرا كردند. تحليل واريانس داده ها، تاثير ورزش را در بهبود شاخص هاي عملكرد ريوي بيماران داراي آسم تمرين كرده نشان داد . الگوي تغييرات فزاينده دركارايي تنفسي گروه شاهد – بدون مداخله ورزش – بدست نيامد (0.05‹ P). اين برنامه توانبخشي هوازي با رويكرد باليني ميتواند از جنبه كاهش هزينههاي درماني و ميزان مصرف داروهاي آنتي برونكو اسپاسم ريوي در بيماران مزمن آسمي چاق پيكر، براي پزشكان و بيماران قابل توجه باشد.
چكيده لاتين :
Introduction & aim: Scientific reports indicated that sedentary disease and overweight (obese) body composition, provide low respiratory efficiency and clinical syndrome, for chronic asthmatic patients (CAP).On the way, role of aerobic rehabilitation patterns (ARP) are obvious upon the improving pulmonary physiology for CAP. However, the present study aim was to evaluate effectiveness of aerobic exercise rehabilitation on the Spiro metric variables in CAP.
Material & methods: The study was designed as a pre. & post test design. 39 middle-age men with CAP and low to moderate asthmatic conditions (i.e., FEV1 /FVC: 69.7 3.1) were voluntarily selected. Anthropometric profile included BMI: 31.4 3.5 kg/m2, WHR: 0.99 0.4 and visceral fat: 31.6±3.3 cm2. The subjects completed medical and Houston daily habitual Questionnaires, then performed YMCA protocol in order to obtain an initial level of functional capacity: VO2 peak: 3.23 0.9 L/min. pulmonary static & dynamic volumes were measured. Experimental group (EG) participated in ARP for 3 months (i.e., weekly session 3 d/wk, duration 50-60 min, with a work intensity of 50-80 %HR max).
Results; Data analyzed by one-way ANOVA with a repeated measure. ARP as a non- pharmacologic agent could be effectiveness for pulmonary efficiency indexes improvement (i.e., an increases in the FEV1 , EVC, FVC, FEV1 / FVC; PEF and MVV variables) in CAP (P < o.o5).These profile wasn’t observed in the paired control group (P > 0.05).