بررسي فراواني و شدت قاعدگي دردناك اوليه و عوامل مرتبط با آن در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي اردبيل سال 1388

Dysmenorrhea Frequency and Severity and Its Related Factors in Students of Ardabil University of Medical Science in 1388

زمينه و هدف: قاعدگي دردناك يا ديسمنوره يكي از شايع‏ترين مسايل طبي در ژنيكولوژي است و توام با عوارض اقتصادي، اجتماعي و شخصي جدي مي‏باشد. با توجه به اهميت شناسايي افراد مبتلا به قاعدگي دردناك، جهت اقدام براي آموزش و درمان اين افراد، هدف اين مطالعه بررسي فراواني قاعدگي دردناك اوليه و عوامل مرتبط با آن در دختران دانشگاه علوم پزشكي اردبيل مي‏باشد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، 251 دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل به‏وسيله يك پرسش‏نامه محقق‏ساخته، تحت مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات به‏وسيله نرم افزارSPSS 11.5 با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‏ها: ميانگين سن شروع قاعدگي (منارك) 2/1 ± 42/13 سال بود. قاعدگي دردناك در 9/64 درصد از دانشجويان وجود داشت. 22 درصد دانشجويان ديسمنوره خفيف، 67 درصد ديسمنوره متوسط و 11 درصد ديسمنوره شديد داشتند. 1/64 درصد داراي سابقه قاعدگي دردناك در مادر و خواهر خود بودند. بين وضعيت اقتصادي، ميزان خونريزي، سابقه خانوادگي قاعدگي دردناك، انجام ورزش، وضعيت تغذيه، واسترس، با قاعدگي دردناك رابطه آماري معني‏داري وجود داشت (p=.000)، ولي بين BMI و سن منارك با ديسمنوره، رابطه آماري معني‏داري يافت نشد (p > 0.05). نتيجه‏گيري: با توجه به شيوع بالاي قاعدگي دردناك كه باعث اختلال در فعاليت‏هاي فردي، خانوادگي واجتماعي فرد مي‏شود، اطلاع‏رساني در زمينه قاعدگي دردناك و درمان آن، براي تامين سلامت دختران و بهبود كيفيت زندگي ضروري به نظر مي‏رسد.

Background and Objectives: Dysmenorrhea is the most common gynecologic problem in females that affect personal and social activities. Considering importance of recognition of dysmenorrhea and its treatment, this study conducted to survey dysmenorrhea frequency and severity and its related factors in female students of Ardabil University of medical science. Methods: In this descriptive analytical study 251 students were studied using a questionnaire. Data were analyzed using SPSS 11.5. Results: The Mean age of menarche was 13.42±1.2 (years). 64/9% of students had dysmenorrhea. Dysmenorrhea was mild in 22%, modrate in 67% and severe in 11% of the students. There was a family history of dysmenorrhea in 64/1%. There was statistically significant relationship between dysmenorrhea and economic situation, bleeding volume, exercise, stress, and family history of dysmenorrhea (p=000). However, no statistically significant relationships were observed between dysmenorrheal and menarche age and BMI (p > 0/05). Conclusion: Considering high prevalence of Dysmenorrhea that affect personal and social activities, raising awareness of female students about Dysmenorrhea and its treatment are necessary to promote students health.