بررسي دانش و نگرش هييت علمي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل در مورد طراحي درس در سال 1387

Knowledge and Attitude of Academic Staffs of Ardabil University of Medical Sciences on Lesson Planning

زمينه و هدف: يكي از راه‏هاي انكار‏ناپذير در ارتقا كيفيت آموزش، برنامه‏ريزي درسي و داشتن طرح درس است. برنامه‏ريزي درسي فرآيندي است براي تعيين هدف‏هاي مناسب آموزشي و تشخيص‏دادن مسايل، نيازها، امكانات و محدوديت‏هايي كه براي رسيدن به اهداف آموزشي وجود دارد. اين مطالعه با هدف تعيين آگاهي و نگرش هييت علمي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل در مورد طراحي درس انجام گرفت. روش كار: جامعه آماري مطالعه شامل كليه اعضاي هييت علمي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل و نمونه‏گيري بصورت سرشماري بوده و ابزار گردآوري داده‏ها شامل پرسش‏نامه محقق‏ساخته است كه اعتبار آن توسط تني چند از اساتيد دانشگاه مورد تاييد قرارگرفت و پايايي اين پرسش‏نامه با استفاده از ضريب آلفا كرونباخ 75/0 به‏دست آمد. اطلاعات با توزيع پرسش‏نامه در ميان اعضاي هييت علمي و تكميل آن توسط آنها، به‏دست آمد. براي تحليل داده‏ها، از ابزارهاي آمار توصيفي و استنباطي مثل ضريب همبستگي پيرسون و آزمون تحليل واريانس يك عاملي و آزمون Tukey، T-test استفاده شده و داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار آماري SPSS-15 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‏ها: نتايج نشان داد كه از تعداد 81 نفر اعضاي هييت علمي شركت‏كننده در مطالعه، اكثريت با مردان (5/76%) بود. اكثريت شركت‏كنندگان از تحصيلات تخصص- فوق تخصص (1/48%) برخوردار بودند. ميانگين نمره آگاهي متوسط پايين (18/17 با انحراف معيار 18/4) و ميانگين نمره نگرشي خوب (37/39 با انحراف معيار 7/9) ارزيابي شد. نتايج آزمون اختلاف معني‏داري را در ميانگين نمره آگاهي و ميانگين نمرات نگرشي دانشكده ها نشان داد و اختلاف معني‏داري بين جنسيت و ميانگين نمره آگاهي در هدف‏ نويسي وجود داشت. نتيجه‏گيري: با توجه به اهميت برنامه‏ريزي درسي و طرح درس در پيشبرد اهداف آموزش، لزوم توجه بيشتر و انجام مطالعات در زمينه عملكرد و عوامل موثر بر آن در زمينه برنامه‏ريزي درسي در اساتيد دانشگاه حس مي‏شود.

Background & Objectives: One the most undeniable ways in improving education quality is lesson planning and having a lesson plan. Lesson planning is a process for determining appropriate educational objectives, identifying problems, needs, facilities, and limitations which may present in achieving educational objectives. The aim of this study was to determine the knowledge and attitude of the instructors in Ardabil University of Medical Sciences about lesson planning. Methods: Samples included all the instructors working in Ardabil University of Medical Sciences. The instrument for data collection was a researcher made questionnaire whose dependability was confirmed by some instructors at the University and its reliability was 0.75 (Alpha cronbach test). The data were gathered through completing the questionnaire by instructors. The data were analyzed using SPSS 15 by Pearson correlation, one-factor variance analysis, Tukey and T-test. Results: The majority of 81 instructors participated in the study (76.5%) were male. Most of them were specialists or sub specialists. The mean score for knowledge was evaluated as below average (17.18±4.18) and for attitude as good (39.37±9.7). The results showed a significant difference in the mean of knowledge score and the mean of attitude score. Moreover, mean knowledge on course objectives writing showed significant difference between genders. Conclusion: Considering the importance of lesson planning in improving the educational objectives, it is necessary to pay more attention, do more studies in order to find out the factors affecting instructors lesson planning.