مقايسه پيامدهاي درماني دو روش ترميم آرتروسكوپيك ضايعه بانكارت و جراحي باز با تكنيك بريستو- لاتارژه در بيماران با ناپايداري قدامي شانه

Comparison of Treatment Outcomes of Arthroscopic Bankart Lesion Repair with Open Bristow - Latarjet Technique in Patients with Anterior Shoulder Instability

زمينه و هدف: تا كنون بيش از 150 شيوه جراحي مختلف براي درمان ناپايداري قدامي شانه پيشنهاد شده است كه هيچكدام توافق جمعي ارتوپدان را در پي نداشته است. اين مطالعه به مقايسه پيامدهاي درماني دو روش رايج ترميم آرتروسكوپيك ضايعه بانكارت و جراحي باز با تكنيك بريستو- لاتارژه در بيماران با ناپايداري قدامي شانه پرداخته است. روش كار: در اين مطالعه تحليلي-مقطعي بيماران مبتلا به دررفتگي مكرر شانه از سال90-1387 به دو گروه درماني آرتروسكوپيك بانكارت (28 مورد) و جراحي باز بريستو- لاتارژه (26 مورد) تقسيم شده و همگي توسط يك جراح ارتوپد درمان شدند. پس از جراحي بيماران در هفته هاي 2،4،6،8 و ماه سوم و ششم پس از عمل ويزيت شدند. در ويزيت ماه ششم از مقياس ديداري (VAS) براي تعيين رضايتمندي بيماران و براي ارزيابي پيامدهاي عملكردي درمان، از معيارهاي اندازه گيري Rowe و Walsch-duplay استفاده شد. پس از فراخواني بيماران هر سه معيار فوق مجددا تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين سني 54 بيمار مورد مطالعه 16/9± 46/29 سال و ميانگين مدت پيگيري 2/6±28/23 ماه (گستره 34-13ماه) بود. در ارزيابي پيامدهاي عملكردي درمان به كمك مقياس Walsch-duplay و شاخص امتيازدهي Rowe در پيگيري هاي 6 ماهه و نهايي مشخص شد كه نمرات بيماران دو گروه از لحاظ آماري تفاوت چنداني با همديگر ندارند. نمرات بيماران در مقياس Walsch-duplay در پيگيري نهايي در گروه آرتروسكوپيك بانكارت و بريستو-لاتارژه به ترتيب 37/4±03/98 و 51/4±88/97 و در شاخص Rowe به ترتيب 52/5±32/97 و 51/4±88/97 بود. در پيگيري نهايي هيچ موردي از عود در هيچ يك از بيماران دو گروه مشاهده نشد. ميزان رضايت بيمار از عمل با معيار VASدر گروه آرتروسكوپيك و بانكارت به ترتيب 68/0±4/9 و 58/0±47/9 بود(69/0=p). نتيجه گيري: در درمان دررفتگي هاي مكرر شانه، جراحي باز بريستو- لاتارژه وشيوه آرتروسكوپي بانكارت كه كم تهاجمي‏تر است، تقريباً به يك ميزان باعث پايداري مفصل، بازگشت ميزان دامنه حركتي و افزايش رضايتمندي بيماران مي‏گردد.

Background & Objectives: Over 150 different surgical techniques for treatment of anterior shoulder instability has been suggested that there is no consensus in the orthopedics. This study seeks to compare treatment outcomes of arthroscopic Bankart lesion repair methods with Bristow - Latarjet open surgical technique in patients with anterior shoulder instability. Methods: In this cross-sectional study all patients with recurrent shoulder dislocation from 2009-2011 was divided into two groups, arthroscopic Bankart treatment (28 cases) and open Bristow - Latarjet (26 cases) that all were treated by one orthopedic surgeon. Patients were visited in 2,4,6,8 weeks also in the third and sixth month post-op .The visual analog scale (VAS) for patient satisfaction and Walsch-duplay and Rowe score for functional outcomes of treatment were used in six months follow up. These three criteria were analyzed again after recalling the patients. Results: Mean age of 54 patients was 29.46±9.16 years and mean follow-up duration was 23.28 ± 6.2 months. Scores of patients in both groups were not statistically different after analyzing the functional outcomes of treatment by Walsch-duplay and Rowe score after six months and final follow-up. Scores of patients by Walsch-duplay measurement in arthroscopic Bankart and Bristow-Latarjet groups were 98.03±4.37 and 97.88±4.51 respectively and by Rowe index were 97.32±5.52 vs. 97.88±4.51at final follow-up. No recurrence was observed in both groups in final follow up. Patient satisfaction in Bankart and operation groups were 9.4 ±0.68 and 9.47±0.58 (p= 0.69). Conclusion: In anterior shoulder instability, minimally invasive Arthroscopic Bankart procedures almost equal to open Bristow-Latarjet method with regards to shoulder stability, recurrence rate, and range of motion.