نيمرخ سلامت عمومي زنان فعال ميانسال در باشگاه‌هاي تندرستي شهر همدان

A profile of general health in middle-aged active women in health clubs of Hamedan

به اعتقاد پزشكان آمادگي بدني، زمينه‌اي مناسب براي دستيابي به شرايط مطلوب رواني است. بر اين اساس هدف اين پژوهش بررسي و مقايسه سلامت عمومي زنان ميانسال فعال و غيرفعال شهر همدان است. در اين پژوهش 240 زن با ميانگين سني 33 سال به‌صورت تصادفي انتخاب شدند. 120 نفر آنان (گروه فعال) در 10 باشگاه ورزشي به ورزش ايروبيك مي پرداختند و 120 نفر ديگر (گروه غيرفعال) زنان خانه داري بودند كه در فعاليت ورزشي سازمان‌يافته شركت نداشتند. براي تعيين حد فعال بودن، از مقياس «ml/kg/min» به شيوه برآورد هزينه انرژي ديوك و براي سنجش سلامت عمومي زنان از پرسشنامه GHQ-28 استفاده شد. يافته‌هاي آزمون يومن ويتني نشان داد كه هزينه انرژي مصرفي زنان فعال 16درصد بيشتر از زنان همتاي غيرفعالشان (023/0.p=). ميانگين نمره سلامت عمومي زنان فعال 25/13 و زنان غيرفعال 84/24 بوده است كه نشان‌دهنده وضعيت بهتر سلامت روان زنان فعال است )001/0=p). شكايت‌هاي بدني، اضطراب، افسردگي و اختلال عملكرد اجتماعي به‌منزله زيرمجموعه‌هاي سلامت عمومي، در زنان فعال و غيرفعال به‌طور معنادار متفاوت است (05/0 p < ). با توجه به مشكلات كمتر روانشناختي زنان فعال مي‌توان گفت اجراي فعاليت بدني هوازي منظم زير بيشينه، شيوه‌اي به نسبت كارامد در كنترل نسبي فشار رواني و كاهش تنش‌هاي عصبي افراد فعال است. به‌نظر مي رسد فعاليت‌هاي بدني منظم با شدت 83 درصد حداكثر ضربان قلب، رويكرد غيردارويي مناسبي براي ارتقاي سطح سلامت عمومي زنان ميانسال است.

Physicians believe that physical readiness is a proper ground for obtaining desirable mental conditions. On this basis the aim of this research has been compare general health of middle-aged inactive and active women in Hamadan city.240 women with average age of 33 years were randomly selected. 120 women (active group) in 10 sports club did aerobic exercise and the other 120 (inactive group) were housekeepers women who did not participate in the organized exercise. To determine the rate of being active، the scale of (ml / kg / min) based on Duke method was used to estimate energy costs. For measuring womenʹs general health GHQ-28 questionnaire was used. U.MANWHITNEY test showed that those participating in health club (aerobic) activity had 16% higher cost of energy consumption than inactive women had (p = 0.023). The mean health score was 13.25 for active women and 24.84 for inactive ones and has shown the better situation of general health in active womenʹs in comparison with inactive women. (p = 0.001). Amount of physical complaints، anxiety، depression and social dysfunction rate as subsets of general health varied significantly for active and inactive women (p < 0.05). The implementation of regular Sub maximal aerobic physical activity is considered as a relatively efficient way to relatively control stress and reduce neural tensions of active people. Reducing the stress is obviously associated with peopleʹs performance in everyday life. However، the appropriate duration، intensity and frequency of daily aerobic exercise are major variables in prescribing any exercise program given that they affect the changes in stress level components. It is concluded that regular physical activity with intensity equivalent to 83% of maximum heart rate، as a suitable therapeutic approach، deserves attention in improving middle-aged womenʹs general health.