طراحي مدل تصميم‌گيري حمايت مالي در ورزش ايران

Diesigning Model of Sport Sponsorship Decision Making in Iran

هدف اين تحقيق، طراحي مدل تصميم‌گيري حمايت ورزشي كشوراست. نمونه آماري تحقيق 134 شركت حامي بودند كه از رشته‌هاي ورزشي فعال در ليگ برتر (1387) حمايت مي‌كردند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته‌اي بود كه روايي صوري آن توسط ده نفر از استادان مديريت و مديريت ورزشي و پنج نفر از صاحب نظران حمايت ورزشي تاييد شد و پايايي آن روي 43 حامي ورزشي، با استفاده از آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه اهداف حمايت ورزشي 96/0، ملاك‌هاي انتخاب رشته ورزشي 95/0، ارزيابي حمايت ورزشي96/0، آميخته ارتباط بازاريابي 88/0 محاسبه شد. براي شناسايي عامل‌ها از روش تحليل عاملي اكتشافي با چرخش متعامد استفاده شد و در نهايت، از تحليل مسير براي ساخت مدل تصميم‌گيري حمايت ورزشي استفاده شد. نتايج نشان داد دوازده عامل در تبيين تصميم‌گيري حمايت ورزش كشور نقش دارند و عامل‌هاي ملاك انتخاب رشته ورزشي و آميخته ارتباطات بازاريابي جز عامل‌هاي مستقل و اثرگذار و عامل‌هاي ارزيابي حمايت ورزشي، ميانجي و اهداف حمايت ورزشي عامل پاسخ‌اند. عامل ملاك انتخاب رشته ورزشي بيشترين اثر را بر عامل ارزيابي حمايت ورزشي با 48/0 و بر اهداف حمايت ورزشي با 42/0 دارد؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود با تقويت عامل‌هاي مستقل و اثرگذار، دست‌يابي به اهداف حمايت ورزشي افزايش يابد تا موجب رضايت‌مندي و حفظ حاميان در عرصه‌هاي ورزشي شود.