مقايسه عزت نفس و رضايت از زندگي دانشجويان ورزشكار و غيرورزشكار دانشگاه تربيت مدرس

Comparison self-Esteem and Life Satisfaction of Athletic and Non- Athletic Student of Tarbiat Modares University

هدف اين تحقيق، مقايسه عزت نفس و رضايت از زندگي دانشجويان ورزشكار و غيرورزشكار دانشگاه تربيت مدرس است كه با روش تحقيق توصيفي-تحليلي و به صورت ميداني اجرا شده است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه تربيت مدرس تشكيل مي‌دادند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه ويژگي‌هاي جمعيت-شناختي، پرسشنامه رضايت از زندگي داينر و پرسشنامه عزت نفس كوپر اسميت استفاده شد. پرسشنامه هاي مذكور در ميان نمونه آماري (240 دانشجوي ورزشكار و 240 دانشجوي غيرورزشكار) توزيع شد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از روش آمار توصيفي و براي مقايسه بين گروه‌ها از آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي دانكن استفاده شد. يافته‌ها نشان داد بين عزت نفس دانشجويان ورزشكار و غيرورزشكار تفاوت معني داري وجود دارد (05/0P < ،591/7F=) و در آزمون تعقيبي دانكن مشخص شد كه دانشجويان زن ورزشكار، در مقايسه با ساير گروه ها داراي بيشترين ميزان عزت نفس بودند (01/0P < ). همچنين بين رضايت از زندگي دانشجويان ورزشكار و دانشجويان غيرورزشكار تفاوت معني داري وجود داشت (05/0P < ،732/25F=) و در آزمون تعقيبي دانكن مشخص شد كه دانشجويان زن ورزشكار، در مقايسه با ساير گروه ها داراي بيشترين ميزان رضايت از زندگي بودند (01/0P < ). نتايج تحقيق نشان مي‌دهد فعاليت‌هاي ورزشي توانايي ارتقاي سطح عزت نفس و رضايت از زندگي را دارد.

The objective of this study was to compare the self-esteem and life satisfaction of the athletic students of Tarbiat Modares University with the non-athletic ones, which was carried out by a descriptive field method. The statistical population of this study comprised all the students of Tarbiat Modares University. In order to collect the related data, demographic characteristics questioner, Diener’s life satisfaction questioner, and copper Smith’s self-esteem questioner were used. The questioners were distributed among the statistical sample set of students which comprised 240 athletic and 240 non-athletic students. Descriptive statistics method was used to analyze the data and in order to compare the groups; analysis of variance (ANOVA) and Duncan’s post-hoc test were utilized. The data revealed that: there was a significant difference (F=7.591, p < 0. 05) between the self-esteem of the athletic and non-athletic students and, in the Duncan’s post-hoc test show in comparison with the other groups, the female athletic students had the highest level of self-esteem (p < 0. 01). Also, there was a significant difference (F=25.732, p < 0. 05) between the life satisfaction of the athletic and non-athletic students and, in the Duncan’s post-hoc test show in comparison with the other groups, the female students had the highest level of life satisfaction (p < 0. 01). Therefore, the results of the present study show that athletic activities enhance self-esteem and life satisfaction.