بررسي تطبيقي آراي ماركس و شكسپير

Comparative Analysis of Marx and Shakespeare’s Views

تفكر ماركسيستي درباره فرهنگ، زمينه تحقيق و آموزش بسياري را در گروه هاي دانشگاهي ادبيات فراهم كرده و نقش مهمي را در توسعه آثار نظري اخير ايفا نموده است. فمينيسم، تاريخ گرايي جديد، ماترياليسم فرهنگي، نظريه پسااستعماري و نظريه كويير، همگي انديشه هايي را درباره محصول فرهنگي به دست مي دهند كه از ماركس نشات گرفته است، و مهم تر آنكه هر يك از اين نظرات ارتباط خاصي با مطالعات ادبيِ دوره رنسانس دارند. به رغم اين، انديشه هاي اصلي ماركس به ندرت در آثاري درباره شكسپير به درستي تبيين شده اند، و حتي ادعا شده كه آنها ارتباطي با هم ندارند. اين مقاله قصد دارد تا تاثيرات ماركسيسم بر آثار وابسته به شكسپير را تبيين كند و راه-هايي را پيشنهاد دهد كه اين تاثيرات مي توانند در آن نقشي را در ادبيات متعهد سياسي، نقد ادبي و تحليل فرهنگي ايفا كنند.

Marxist thinking about culture has paved the way for much research and teaching in university departments of Literature and played a crucial role in the development of recent theoretical works. Feminism, New Historicism, cultural materialism, Postcolonial theory, and queer theory all draw upon ideas about cultural production that can be traced to Marx, and significantly each also has a special relation with Renaissance literary studies. Despite this, Marxʹs main ideas are seldom properly explained in works about Shakespeare and it is even claimed that they have lost their relevance. This paper aims to explicate the influences of Marxism on Shakespearians, and to suggest ways in which it can play a role in the future of politically engaged literary, dramatic criticism and cultural analysis.