بررسي مولكولي مقاومت القايي به كليندامايسين در سويه هاي استافيلوكوكوس جدا شده از بيماران بستري

Molecular Detection of Inducible Clindamycin Resistance among Staphylococcal Strains Isolated from Hospital Patients

زمينه و هدف: ماكروليدها، لينكوزاميدها و استرپتوگرامين (B(MLSB در درمان عفونت هاي استافيلوكوكي استفاده مي‏شوند. اين داروها سنتز پروتيين را با اتصال به23SrRNA مهار مي كنند. هدف از اين مطالعه بررسي مولكولي مقاومت القايي به كليندامايسين در سويه هاي استافيلوكوكوس جداشده از نمونه هاي باليني است. روش كار: در كل 200 نمونه استافيلوكوكوس از بيني و حلق بيماران بستري در بخش هاي مراقبت ويژه و عفوني بيمارستان هاي توحيد و بعثت سنندج جمع آوري شد. حساسيت آنتي ميكروبي با روش ديسك ديفيوژن، مقاومت به متي‏سيلين با روش Screen Agar و بررسي فنوتيپي مقاومت القايي با روش D-Test ارزيابي شد. همچنين جهت اثبات ژنهاي A,B,C,TR)erm)يك multiplex PCR با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي انجام شد. يافته ها: در بررسي 200 نمونه، MRSA 18/5% و MRCNS 32% به دست آمد. در كل از 80 نمونه باليني (48 استافيلوكوكوس كواگولاز منفي و 32 استافيلوكوكوس اوريوس) استافيلوكوكوس مقاوم به اريترومايسين جدا شد. از 48 ايزوله استافيلوكوك كواگولاز منفي (CONS) مقاوم به اريترومايسين، iMLSB 11/63%، ermA 5/41 %،ermB 5/41 %، ermC 3/13% وermTR 0% به دست آمد. از 32 ايزوله استافيلوكوكوس اوريوس مقاوم به اريترومايسين، iMLSB 9/38%،ermA ، ermB،ermC وermTR هر كدام 22/2% به دست آمد. نتيجه گيري: اين مطاالعه براي اولين بار وجود ژن erm و مقاومت القايي به كليندامايسين را در نمونه هاي باليني جدا شده از بيماران در سنندج نشان مي‏دهد و همچنين فراواني ژن هاي erm در سويه هاي CONS نسبت به aureus . Sبالا بود كه نشان دهنده انتقال ژن توسط سويه هاي غير بيماري زا به سويه هاي بيماري زا مي باشد. لذا توصيه مي‏شود برنامه هاي كنترلي و پيشگيري مداوم جهت ايجاد سويه مقاوم انجام شود.

Background & Objectives: Macrolide, lincosamide and streptogramin B (MLSB) antimicrobial agents are used in the treatment of staphylococcal infections. They prevent the microbial protein synthesis system through binding to 23SrRNA. The aim of this study was to apply molecular methods to detect inducible clindamycin resistance genes among staphylococcal strains isolated from clinical specimens. Methods: Two hundred staphylococcus strains were isolated from nose and throat swabs of patients in Toohid and Besat hospitals in Sanandaj. Antimicrobial susceptibilities of isolates were determined using disc diffusion method, agar screen test and D-Test. A multiplex PCR was performed using primers specific for erm (A, B, C, TR) genes. Results: Out of 200 isolates, 18.5 % were MRSA and 32% were MRCNS (methicillin resistant coagulase negative staphylococci). Of 80 erythromycin resistant isolates, 48 were coagulase negative and 32 were S. aureus. Among the 48 coagulase negative staphylococci (CONS) isolates, 11.63% expressed the MLSB-inducible phenotypes. Using PCR, the frequency of different genes in the collection of isolates were as follows: ermA; 5.41% , erm B; 5.41% , and erm C; 3.13%. The ermTR gene was negative in all isolates. Among the 32 S. aureus isolates, 9.38% expressed the MLSB-nducible phenotype. Using PCR, these isolates harbored erm A (2.22%), ermB (2.22%), ermC (2.22%) and ermTR (2.22%). Conclusion: This is the first study to show the rate of inducible clindamycin clinical isolates of staphylococci harboring erm genes in Sananadaj. It also demonstrated the frequency of erm genes was higher among CONS isolates than S. aureus. This data suggested the transfer of resistance gene from nonpathogenic to pathogenic strains is likely to happen. Therefore, screening and control of these resistance genes is recommended at clinical laboratories.