تعيين ميزان شيوع مايكوپلاسما ژنيتاليوم در بيماران مبتلا به پروستاتيت با روش مولكولي PCR

Determing the Prevalence Rate of Mycoplasma genitalium in Patients with Prostatitis by PCR-RFLP Technique

مقدمه و هدف: پروستاتيت از بيماري هاي نسبتاً شايع ارولوژي در بيماران مسن مي باشد. درمان اين بيماري مشكل است و اغلب به خاطر عودهاي مكرر آن مشكلات پيچيده اي را براي بيمار و پزشك معالج به دنبال دارد. تشخيص مخازن بيماري و همچنين تعيين ميزان شيوع سويه خاص در انسان در شناسايي جنبه هاي اپيدميولوژيك بيماري و ارايه برنامه كنترل اهميت زيادي دارد. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان شيوع مايكوپلاسما ژنيتاليوم با تكنيك PCR در بيماران مبتلا به پروستاتيت انجام گرفت. روش كار: دراين مطالعه توصيفي- مقطعي، 200 نمونه پارافينه پروستات كه توسط متخصص پاتولوژي از بيماران دچار پروستاتيت كه به بيمارستان هاي سطح تهران، در طي سال هاي 87 تا 90 مراجعه كرده بودند تهيه و به آزمايشگاه ارسال گرديد. در آزمايشگاه پس از برش بافتها و استخراج ژنوم، با استفاده ازپرايمر اختصاصي مايكوپلاسما ژنيتاليوم براي تكثير نواحي 465 bp ژن 16S ، واكنش PCR انجام شد. بعد از انجام PCR و سكانس كردن، نمونه هاي مثبت تحت اثر آنزيم هاي محدودالاثر (Cac8I، BbsI، EcoRI، AluI، TaqI) قرار گرفتند. يافته ها: 4 نمونه از 200 نمونه داراي قطعه مورد نظر بوده و در PCR مثبت شدند كه هر چهار نمونه بعد از برش آنزيمي و تعيين توالي مشخص شد كه از نوع مايكوپلاسما ژنيتاليوم تيپ G37 مي باشند. نتيجه گيري: وجود ژنوم مايكوپلاسما در نمونه هاي بافتي پروستات نشان مي دهد كه اين ميكروارگانيسم مي تواند يكي از عوامل ايجاد كننده پروستاتيت درمردان باشد. هر چند كه براي اثبات دقيق اين موضوع نيازمند مطالعات وسيع تر و با داشتن گروهاي كنترلي مي باشد.

Background & Objectives: Prostatitis is relatively one of the common diseases in elderly men. Treatment of this disease is difficult and because of frequent relapses, it provides complicated problems for patients and the physicians. Detection of reservoirs and determination of prevalence of involved microbes in prostatitis are important in the epidemiology and control of the disease. This study was conducted to determine the prevalence of Mycoplasma genitalium in patients with prostatitis by sequencing and PCR-RFLP techniques. Methods: In this cross-sectional study, 200 paraffin-embedded prostate samples from patients with prostatitis during 2008-2011 were checked for M. gentialium. After cutting the tissues and homogenization, the genomic DNA was extracted and used as template in PCR. Primers targeting a 465 bp regions of 16S rRNA of M. genitalium were used in the assay. PCR products were sequenced and Cac8I, Bbs I, EcoRI, AluI, TaqI endonucleases were used in RFLP analysis. Results: Of 200 samples, 4 were positive in PCR. The results of DNA sequencing and RFLP confirmed the amplified genes corresponded to M. genitalium G37. Conclusion: The Mycoplasma genome present in tissue samples of prostate showed this bacterium could be one of the risk factors for prostatitis in men. However large studies and control groups are needed to prove this finding.