تعيين نقش اهداف پيشرفت در ميانجي‌گري رابطه ساختار ارزشيابي كلاسي و پيشرفت تحصيلي دانشجويان: يك مطالعه توصيفي

Determining the Role of Achievement Objectives in Mediating the Relationship between Classroom Assessment Structure and Academic Achievement: A Descriptive Study

مقدمه: محيط و ادراكات ناشي از آن نقش مهمي در عملكردها و فرايندهاي تحصيلي دارد و بررسي اين گونه روابط براي بهبود فرايند آموزش و پرورش بسيار مهم است. لذا پژوهش حاضر به منظور تبيين رابطه ساختار ارزشيابي كلاسي ادراك شده و جهت‌گيري اهداف پيشرفت با پيشرفت تحصيلي دانشجويان صورت پذيرفت. روش‌ها: پژوهش از نوع توصيفي، همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش، دانشجويان كارشناسي دانشكده پرستاري و مامايي دانشگاه علوم پزشكي مشهد در سال تحصيلي 91-1390 بود. نمونه پژوهش تعداد 220 دانشجو بودند كه به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبي بر حسب جنسيت انتخاب شدند. شركت‌كنندگان پرسشنامه‌هاي ساختار ارزشيابي كلاسي ادراك شده و پرسشنامه جهت‌گيري هدفي ميدگلي و همكاران را تكميل نمودند. براي سنجش پيشرفت تحصيلي از نمره معدل دانشجويان استفاده شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار LISREL تحليل شدند و از آزمون‌هاي آماري متناسب با نوع متغيرها شامل ضرايب همبستگي پيرسون و تحليل مسير براي تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج: بين ارزشيابي كلاسي تبحرمحور و پيشرفت تحصيلي، رابطه منفي و معنادار (01/0 > p، 20/0-=r) ديده شد. رابطه مثبت و معناداري بين اهداف رويكردي و پيشرفت تحصيلي (01/0 > p، 24/0=p)؛ و بين اهداف تبحري و ارزشيابي كلاسي ادراك شده تبحرمحور (01/0 > p، 21/0=r) وجود داشت. مدل علي رابطه ساختار ارزشيابي كلاسي تبحرمحور با پيشرفت تحصيلي با ميانجي‌گري جهت‌گيري اهداف تبحري مورد تاييد قرار گرفت. نتيجه‌گيري: ساختارهاي ارزشيابي كلاسي مي‌توانند فرايندهاي هدفي پيشرفت و عملكردهاي تحصيلي را تحت تاثير قرار دهند. لذا در طراحي روش‌هاي آموزشي بايد بر نوع ارزشيابي و پيامدهاي آن توجه گردد.

Introduction: Environment and perceptions about it play an important role in educational performance and its associated processes. Study of these relationships is valuable in educational process improvement. Therefore, this study investigated the relationship between perceived classroom assessment and achievement objectives with nursing studentsʹ academic achievement. Methods: This descriptive correlative study included undergraduate B.A students of nursing and midwifery school in Mashhad University of Medical Sciences who were enrolled within 2011- 2012. A sample (n-220) was selected through stratified random sampling based on gender. Participants completed perceived classroom assessment, and Midgly et al’s goal orientation questionnaire. Also, studentsʹ grand point averages were used to measure academic achievement. Data was analyzed using LISREL software using appropriate statistical tests according to variable types such as Pearson correlation coefficients and path analysis. Results: There was a significant negative relationship between perceived mastery classroom assessment and academic achievement (r= -0.20, p < 0.01). On the other hand, a relationship was observable between approach goals and academic achievement (r= 0.24, p < 0.01). Also there was a significant positive relationship between mastery goals and perceived learning-oriented classroom assessment (r= 0.21, p < 0.01). The causal model about relationship between mastery based class assessment and academic achievement mediated by achievement goals orientation was confirmed. Conclusion: Structures of classroom assessment can affect objective-based achievement procedures and academic performance. Therefore the type of evaluation and its consequents should be considered in developing educational methods.