سلامت روان و ارتباط آن با پيشرفت تحصيلي در دانشجويان دانشكده پرستاري و مامايي

Mental Health Status and Its Relationship with Academic Achievement in Students of Tabriz Nursing-Midwifery School

مقدمه: دانشجويان پرستاري و مامايي به دليل مواجهه با محيطي پر تنش و وجود عوامل تنش زا در تجارب آموزشي و باليني، در معرض آسيب‌هاي رواني بالايي قرار دارند كه مي‌تواند سلامت روان آنها را تحت تاثير قرار دهد. با توجه به تاثير سلامت روان بر عملكرد فرد، مطالعه حاضر با هدف بررسي سلامت روان دانشجويان پرستاري و مامايي دانشكده پرستاري و مامايي تبريز و ارتباط آن با پيشرفت تحصيلي آنها انجام گرفت. روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي– تحليلي? 251 نفر از دانشجويان پرستاري و مامايي (كل جامعه پژوهش) انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه GHQ-28 بود. معدل پايان ترم دريافت شده از اداره آموزش (معدل ديپلم براي دانشجويان ترم يك) به عنوان شاخص پيشرفت تحصيلي آنان در نظر گرفته شده است. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي (فراواني، ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون تي، آناليز واريانس و آزمون همبستگي)انجام گرفت. نتايج: ميانگين نمره سلامت روان دانشجويان شركت‌كننده در مطالعه 02/11±70/25 بود. بيش‌ترين مقدار مربوط به اختلال در بعد عملكرد اجتماعي با ميانگين و انحراف معيار 9/2±84/11 و كم‌ترين ميانگين مربوط به بعد افسردگي 83/3±05/3 بود. بين ميانگين نمرات پرسشنامه سلامت روان و پيشرفت تحصيلي دانشجويان ارتباط معنادار (229/0=R، 001/0 > p) وجود داشت؛ به طوري كه با افزايش سلامت روان (نمره كلي پايين درآزمون) معدل دانشجويان (به عنوان شاخص پيشرفت تحصيلي) افزايش مي‌يابد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش كه ارتباط معناداري بين سلامت روان و پيشرفت تحصيلي دانشجويان مورد مطالعه وجود داشت، لازم است مسايل رواني دانشجويان مذكور بيشتر بررسي شود و مراكز مشاوره رواني براي آنان فعال شود.

Introduction: Nursing and midwifery students are exposed to high stress as they face multiple stressors in their educational and clinical experiences. This can threaten their mental health, which in turn, can affect their function. Considering the impact of mental health on individual performance, this study examined mental health and its relationship with academic achievement in students of Tabriz nursing-midwifery school. Methods: In this descriptive-analytical study, a sample of 251 Nursing and Midwifery students of Tabriz University of Medical Sciences was selected. Data were gathered by General Health Questionnaire (GHQ-28). The students’ grand point averages were regarded as academic achievement of students. The data were analyzed using descriptive statistics (frequency, mean, and standard deviation) and inferential statistics (T-test, ANOVA and Pearson Correlation Coefficient). Results: The mean general health scores of students participating in the study were 25.7±11.02. The highest mean was belonged to social function subscale (11.84±2.9) and the lowest to depression (3.5±3.83). A significantly negative correlation between scores of mental health and academic achievement was observed (P?0/00, r=-0/229), so that students with better mental health status had higher scores of academic achievement. Conclusion: According to the results, there was a significant relationship between mental health and academic achievement in students. It is necessary to conduct further studies about mental problems of students and activation of counseling centers.