بررسي ميزان شيوع گواتر و وضعيت نسبت يد بر كراتينين در دختران مدارس شهرستان اروميه

Evaluation of Goiter Prevalence and Iodine to Creatinine Ratio among School-aged Girls in Urmia County

مقدمه: يد به عنوان يك ريز مغزي براي بيوسنتز هورمون‌هاي تيروييدي، تكامل سيستم عصبي و حركتي ضروروي مي‌باشد. بررسي ميزان شيوع كمبود يد معمولاً همراه با ارزيابي يد دفعي ادرار (UIE) در نمونه‌هاي تصادفي انجام مي‌گيرد. البته استفاده از نمونه ادرار 24 ساعته شاخص مناسب‌تري براي ارزيابي دريافت روزانه يد مي‌باشد. اين مطالعه با هدف بررسي شيوع گواتر و نسبت يد بر كراتينين (I/Cr) در نمونه‌هاي تصادفي ادرار دختران مدارس شهرستان اروميه طراحي شده است. روش بررسي: تعداد 500 دانش‌آموز دختر با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي ـ خوشه‌اي از نواحي آموزش و پرورش شهرستان اروميه انتخاب شدند. وضعيت گواتر با معاينه لمسي انجام گرفت. يد دفعي ادراري به وسيله واكنش ساندل ـ كولتف سنجش شد. كراتينين ادرار با روش ژافه اندازه‌گيري گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده از نرم افزار آماري SPSS استفاده گرديد. نتايج: ميزان شيوع گواتر در كل 2/12% بود كه به ترتيب 48 نفر (6/9%) گواتر درجه يك و 13 نفر (6/2%) داراي گواتر درجه دو بودند. در كل ميانگين كراتينين ادرار، ميانه UIE و ميانه I/Cr به ترتيب mg/dL)76/0 ± 36/1(، (µg/dL3/14) و (g/mgµ5/11) بود. ميزان شيوع كمبود يد طبق معيار UIE و نسبت I/Cr به ترتيب: 8/22% و 2/41% به دست آمد. ارتباط مثبت بين سن و UIE مشاهده شد (163/0r=; 001/0P=). بين UIE و كراتينين ادراري همبستگي مثبتي ديده شد (133/0r=; 003/0p=). بين نسبت I/Cr با سن ارتباط منفي و معني‌داري مشاهده شد (263/0– r=; 001/0p=). نتيجه‌گيري: اين مطالعه كمبود خفيف تا متوسط يد دريافتي و افزايش نسبي شيوع گواتر در ميان دانش‌آموزان مدارس شهرستان اروميه را نشان مي‌دهد. استفاده از نسبت I/Cr همراه با بررسي شيوع گواتر با روش لمسي و همچنين UIE مي‌تواند ارزيابي بهتري از وضعيت يد دريافتي ارايه نمايد.

Introduction: Clinical evaluation of iodine deficiency disorders (IDDs) is often accomplished by assessment of urinary iodine excretion (UIE) in random samples; however, the utilization of 24 hour urine samples is a more reliable biomarker of nutritional iodine status. This study was designed to evaluate total goiter prevalence (TGP) and iodine/creatinine ratio among school-aged children in Urmia County. Methods: Schoolchildren (n=500) were recruited by cluster sampling from different educational areas in Urmia County. Goiter prevalence was assessed by thyroid palpation, UIE was determined by Sandell-Koltoff reaction, and Urinary creatinine was measured by the Jaffe-method. Results: In general, TGP was 12.2%. Among these, there were 48 individuals (9.6%) with grade I goiter and 13 subjects (2.6%) with grade II goiter. Mean urinary creatinine, median UIE and median I/Cr ratio were respectively 1.36±0.76 mg/dL, 14.3µg/dL, and 11.5µg/mg. Prevalence of iodine deficiency according to UIE criteria was 22.8% and that of I/Cr ratio was 41.2%. There was a correlation between age and UIE (P=001; r=0.163). UIE and urinary creatinine were correlated as well (P < 0.003; r= 0.133). A correlation was also detected between I/Cr ratios and UIE (P=0.003; r=0.133) whilst a negative association was seen between age and I/Cr ratios (P=0.001; and r=–0.263). Conclusion: This investigation reconfirms that there is slight-to-mild iodine deficiency in Urmia County. The utilization of I/Cr ratio in conjugation with UIE and palpation may provide a better assessment in investigating nutritional iodine status.