اثربخشي تحريك مكرر مغناطيسي فرا قشري در كاهش ولع مصرف افراد سو مصرف كننده

The effect of (rTMS) in reducing craving intensity in Meta-amphetamine users

چكيده هدف: هدف پژوهش تعيين ميزان اثربخشي تحريك مكرر مغناطيسي در كاهش ولع مصرف افراد سو مصرف كننده متاآمفتامين بود. روش: روش پژوهش شبه آزمايشي از نوع تك آزمودني با خط پايه چندگانه و جامعه آماري 1000 نفر سو مصرف كننده متامفتامين مراجعه كننده به درمانگاه ترك اعتياد آتيه در تهران در زمستان سال 1389 بود. از ميان آن ها به روش دسترس 8 نفر انتخاب و به طورتصادفي در چهار گروه 2 نفري جايگزين شدند. با بسامد 10هرتز، 15 جلسه، 2 نفر تحريك -ناحيه پشتي جانبي قشر پيش پيشاني چپ و 2 نفر تحريك ناحيه پشتي جانبي قشر پيش پيشاني راست را دريافت كردند. 2 نفر در وضعيت دارونما و 2 نفر نيز در وضعيت گواه قرار گرفتند. تمام آزمودني ها پرسشنامه سنجش ولع هرويين تيفاني و دروبز (1991) و آزمون آنالوگ (قياس) ديداري را در پايان جلسه پانزدهم و يك ماه بعد از دوره درمان در مرحله پيگيري تكميل كردند. دادهها با استفاده از اندازه اثر و درصد كاهش تحليل شد. يافتهها: نتايج نشان داد تحريك مكرر مغناطيسي فراقشري ناحيه قشر پيش پيشاني پشتي جانبي راست، ولع مصرف افراد را به متاآمفتامين به -طورمعناداري كاهش مي دهد، اما تحريك ناحيه پشتي جانبي قشر پيش پيشاني چپ چندان موثر نيست. اين اثرات يك ماه پس از درمان هم ماندگار بود. نتيجهگيري: مي توان از تحريك مكرر مغناطيسي فراقشري به ويژه ناحيه قشر پيش پيشاني پشتي جانبي راست، به عنوان يك روش درماني موثر براي كاهش ولع مصرف متاآمفتامين در افراد مصرف كننده سود جست.

Abstract Aim: Aim of this study was to examine efficacy of repetitive trans-cranial magnetic stimulation (rTMS) in reducing craving in meta-amphetamine users. Methods: Method was quasi-experimental, single subjects design using with multiple baselines, and statistical society was 1000 meta-amphetamines user who had been referred to the Ateyeh clinic in Tehran in winter of 2011 for addiction abandonment. Among them were selected 8 meta-amphetamine users by the available method. These patients randomly divided into four groups and were replaced in each group two people. With frequency of 10 Hz, 15 sessions, 2 patients received stimulation of the left dorsal lateral prefrontal cortex, and 2 people received stimulation of the right dorsal lateral prefrontal cortex, two patients received sham stimulation and two patients were in a control group. The Heroin craving questionnaire (Tiffany & Drobes, 1991) and visual analogue scale were completed by all patients before and the end of the fifteenth session and one month after treatment in follow-up period. Data were analyzed using effect size and percent reduction. Results: Results showed repetitive trans-cranial magnetic stimulation of the dorsal lateral prefrontal cortex right area, significantly reduced patientsʹ cravings for meta-amphetamine, but the left stimulation of this area is not very effective. The effects were lasting one month after treatment. Conclusion: Repetitive trans-cranial magnetic stimulation of the dorsal lateral prefrontal cortex especially the right area, can be used as an effective treatment for reducing craving in individuals consuming meta-amphetamine.