بازخواني امّي بودن پيامبر اسلام (ص)

Reading out the illiteracy of Prophet Muhammad

در موضوع توانمندي رسول خدا (ص) بر خواندن و نوشتن يا عدم توانايي آن حضرت، از ديرباز اختلاف نظر بوده است. بسياري گفته اند آن حضرت تا پايان عمر خواندن و نوشتن نمي دانسته است. اين كسان براي اثبات ادعاي خود به واژه امّي و اميين استدلال كرده اند كه در فرهنگ لغت به فرد بي سواد معني شده و در قرآن درباره پيامبر (ص) به كار رفته است و صلح حديبيه را دليل آورده اند. استدلال اين كسان از چند جهت باطل است. در برابر اينها افرادي بر اين باورند كه رسول خدا (ص) مي توانسته بخواند و بنويسد و دلايلي آورده اند. به موضوع امي -بودن رسول خدا (ص) مي توان از منظر مقام معنوي و حقيقت وجودي آن حضرت، آيات، روايات، عقل و جريان طبيعي نگريست. كندوكاو در آيات قرآن و روايات و بررسي هاي عقلاني ثابت مي كند كه آن حضرت مي توانسته بخواند و بنويسد.

There have been many differences on the subject of literacy or illiteracy of Prophet Muhammad (peace be upon him) for a long time. Many have said that he was not able to read or write throughout his life. They ratiocinate depending on the words of (امي) and (اميين) in Holy Quran, meaning illiterate in dictionaries, or the story of the treaty of Hudaybiyya. This can be considered as an unacceptable argument. There are others; however, who reasonably believe the Prophet was able to write and read. The Prophet’s illiteracy can be assessed from the points of his Holiness spiritual dignity, Quranic verses, narratives, rationality and natural courses. A research on Quranic verses and narratives, and intellectual thoughts makes it clear that the Holy Prophet was able to read and write as well.