نابرابري و رشد اقتصادي در استان‌هاي كشور

Inequality and Economic Growth in Iranʹʹs Provinces

هدف اين مقاله، تجزيه و تحليل آثار نابرابري درون استاني بر رشد اقتصادي استان هاي كشور با استفاده از عوامل اقتصادي، جغرافيايي و تكنولوژيكي در چارچوب مدل رشد اقتصادي پايدار و با استفاده از داده هاي تلفيقي طي دوره زماني سال هاي (1386-1379) است. نتايج نشان مي دهد سرمايه فيزيكي و انساني، شبكههاي ارتباطاتي، بازبودن اقتصاد، ساختار صنعتي، نرخ رشد جمعيت و دسترسي به آبراهها، واقع‌شدن در مرزهاي جغرافيايي و دوري از مركز كشور تاثيرگذارترين متغيرها بر رشد اقتصادي استان ها هستند. همچنين، وجود همگرايي بين استان‌ها تاييد مي‌شود.

This paper analyzes the impacts of inequality in the intra- provincial’s level on economic growth, based on steady state growth model, during (2000-2007). The results indicate that physical capital, human capital, communication networks, openness of the economy, industrial structure, population growth rate, access to the sea, geographical boundaries as well as distance from the capital city are the main influential factors on the economic growth of the provinces. It also affirms the convergence among provinces.