تاثير آموزش مهارت حل مسيله بر تصميم گيري دانشجويان فوريت هاي پزشكي

The effect of problem solving training on decision making skill in emergency medicine students

مقدمه: امروزه در عرصه مراقبت هاي بهداشتي، كاركنان فوريت هاي پزشكي با موضوعات و موقعيت هاي پيچيده اي مواجه هستند كه حاصل فناوري پيشرفته، درك بالا و تيز هوشي در بخش هاي اجتماعي، بالارفتن فرهنگ بهداشتي، تغييرات ويژگي هاي اخلاقي و فرهنگي مي باشد. لذا هدف از اين مطالعه تعيين تاثير آموزش مهارت حل مسيله بر تصميم گيري دانشجويان فوريت هاي پزشكي مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه يك مطالعه نيمه تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون است كه بر روي60 نفر از دانشجويان فوريت هاي پزشكي در دو گروه شاهد (30 نفر) و آزمون (30 نفر) انجام گرفته است. روش نمونه گيري، تمام شماري بوده و كليه دانشجويان فوريت هاي پزشكي در اين مطالعه شركت داده شدند. براي اين منظور گروه آزمون به مدت 8 جلسه دو ساعته در طول ترم تحت آموزش مهارت حل مسيله قرار گرفتند، ولي گروه شاهد آموزشي دريافت نكردند. براي تعيين مهارت تصميم گيري از ابزار پژوهشگر ساخته "پرسشنامه تصميم گيري" (Decision Making Questionnaire) استفاده شد. روايي محتوايي، با نظر 8 نفر از اساتيد تاييد و پايايي اين آزمون نيز در دو مرحله بررسي و با استفاده از آلفاي كرونباخ، 87/0 و 84/0 بدست آمد. اطلاعات در دو مرحله قبل و بعد از برنامه آموزشي جمع آوري گرديد. تجزيه و تحليل اطلاعات در نرم افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از آزمون هاي آماري تي مستقل، تي زوج شده و كاي دو انجام گرفت. يافته ها: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد مهارت تصميم گيري در دانشجويان فوريت هاي پزشكي از نمره پاييني برخوردار است. همچنين آموزش مهارت حل مسيله در گروه آزمون موجب تقويت مهارت تصميم گيري در آن ها شده است) .05/0P < ) و ميانگين اين مهارت از 89/1±66/8 به 62/1±36/11رسيده است. در حالي كه در گروه شاهد، سطح اين مهارت تغييري نداشته است. نتيجه گيري: نتايج اين پژوهش بيانگر افزايش قدرت تصميم گيري دانشجويان فوريت هاي پزشكي با آموزش مهارت حل مسيله است. لذا وارد نمودن آموزش مهارت حل مسيله در حيطه هاي مختلف فوريت پزشكي اعم از آموزش، پژوهش و مديريت توصيه مي شود.

Introduction: Nowadays in the areas of health care, emergency medical personnel are increasingly exposed with issues and situations that are complex and product of the technology, understanding and awareness in the social sectors, health culture promotion, processes of diseases and frequent changes in moral and cultural characteristics. The aim of this study was to determine the effect of problem solving training on decision-making skills in emergency medical students. Materials and Methods: This study is a quasi-experimental study with pre-test and post-test design that was performed in 60 graduate emergency medical students in two groups of experimental (30) and control (30). Simple sampling method was used and all students participated in this study. Then, an eight 2 hr session problem solving course was held for the experimental group. To determine the decision making skill the “Decision Making Questionnaire” was used. Content validity (0.87), with eight confirmed cases of teachers and the reliability test (0.84) were obtained using Cronbachʹs alpha. Data were gathered in pre and post educational program and were analyzed by SPSS/16 . T test, paired T test and Squire Chi were also used in this analysis. Findings: Findings revealed that decision making score in emergency medical students is low and problem solving course, positively affected the students ʹ decision making skill after the program in experimental group (P < 0.05) and mean score of 8.66±1.89 rose to 11.36±1.62. However, decision making level did not change in control group. Conclusion: In general, findings of this study indicated that the student’s decision making skill has improved. Therefore, this kind of education on problem solving in various emergency medicine domains such as: education, research and management, is recommended.