تاثير نقشه‌هاي شناختي در بازآفريني الگوهاي ذهني از محيط

Effect of Cognitive Map in Mental Models Recreation of the Environment

پژوهش حاضر با هدف اينكه چگونه افراد اطلاعاتي را كه در محيط پيرامون خود به‌دست آورده‌اند، براي مسيريابي مورد استفاده قرار مي‌دهند، اجرا شد. روش پژوهش كيفي بود، و جامعه آماري آن همه افراد ساكن در محله سنگ سياه شيراز و نيز دانشجويان دانشگاه شيراز بودند كه با اين محله آشنايي نداشتند در هر دو گروه ميانگين سن 20 سال بود، نمونه پژوهش شامل 40 نفر بود كه از طريق نمونه‌گيري داوطلبانه انتخاب شدند. محيط آزمايش، بافت تاريخي محله سنگ سياه در شيراز بود ابزار سنجش شامل كشيدن نقشه‌هاي طرح‌گونه (كروكي) از محيط آزمايش بود. داده‌ها از طريق بررسي نقشه‌هاي طرح‌گونه افراد از سه ديدگاه گردآوري و تحليل گرديد. يافته اصلي اين بود كه دانش افراد در مورد فضاهايي كه با آن در ارتباط هستند «شبيه نقشه» است و نقشه‌هاي شناختي كه افراد از محيط پيرامون خود در ذهن دارند به فرايند مسيريابي كمك مي‌كنند.

The purpose of this study was to know how people utilize information about their environment to find their way. This research method was qualitative, and its statistical population was all persons residing in Sange Syah in Shiraz and all student of Shiraz University who were not familiar with this area. In both groups, mean age was 20. The research sample included 40 person who were selected voluntarily. The test environmental was historical context of Sange Syah in Shiraz. The research tool was the technique of drawing sketch maps from the test environment. The data were collected and analyzed from the survey maps of individuals in three viewpoints. The major finding was that peopleʹs spatial knowledge is “map- like” and cognitive maps of the environment that people have in mind help the navigational process.