تحليل پراگماتيستي «مدير مدرسه» ي جلال آل احمد

Pragmatic analysis of School Headmaster bye Jalal Al Ahmad

مطالعه ي جنبه هاي كاربردي زبان آل احمد در حوزه ي كاربردشناسي، ويژگي هاي نثر «مدير مدرسه» و نوع نگرش آل احمد نسبت به دنياي پيرامون خويش را روشن مي سازد. و او را به عنوان نويسنده اي متعهد مي شناساند كه از طريق كنش هاي گفتاري گوناگون حامل پيام و مضمون هايي فراتر از آنچه بر زبان آورده، است. نويسنده اي كه با دارا بودن دانش به كار گيري ابزار زبان، زاويه ي ديد خاصي را برگزيده، تعاملي صميمانه با خواننده اش برقرار مي سازد و از منظر رياليستي با برجسته نمودن وجهه هاي اجتماعي افراد، طبقه هاي اجتماعي مختلف را در زبان تعاملي خاص خودشان، ترسيم كرده، با شناسايي انگاره ها و ساختارهاي معرفتي خوانندگانش و اعتماد به آنها، جهان واقعي معاصر را واقع بينانه در نگاشته هايش به منصه ي ظهور مي نشاند و با بهره گيري از كاربردهاي ارجاعي فراوان در بافت كلامي اش كه مبناي آن را دانش گوينده در مورد وجود مصداق قرار مي دهد، به نقد آن مي پردازد.

The features of the prose School Headmaster and either the way of Al Ahmadʹs looking at the world around him will be clarified by studying pragmatic use of Ale Ahmadʹs language in realm of pragmatisms. This work also makes him known as a duteous author who uses contents beyond the words passed through his tongue by various speech-acts bearing specific message. The author equipped with knowledge of language devices usage, has chosen a particular point of view and established an intimate interaction with the reader. From the viewpoint of realism he has depicted every class of society with their own attributed communicative language (ordinary, high prestige,..) by making social esteems of individuals outstanding and he exposes the contemporary world to the public view realistically in his writings bye recognizing figures and insightful structures of his readers and bye relying on them either. He criticizes his society by redundant referent application in texture of his speech, the basis of which is appointed the knowledge of the speaker about existence of evidence.