بررسي مقايسه اي كيفيت زندگي در بيماران همودياليزي و دريافت كنندگان

Comparative Assessment of Quality of Life in Hemodialysis and Kidney Transplant Patients

مقدمه: كيفيت زندگي كه مي¬تواند تحت تاثير عوامل مختلف فردي و اجتماعي، بيماري¬ها و وضعيت¬هاي باليني فرد قرار گيرد. بيماري مرحله انتهايي كليه¬ها و درمان¬هاي آن، بيماران را در معرض طيف وسيعي از مشكلات جسمي، رواني، اقتصادي و اجتماعي قرار داده و در مجموع كيفيت زندگي آنها را تحت تاثير قرار مي¬دهد. اين مطالعه به بررسي كيفيت زندگي بيماران همودياليزي و پيوند كليه شهر كرمان و مقايسه آن بر اساس اطلاعات جمعيت شناختي مي¬پردازد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي و تحليلي با استفاده از پرسشنامه SF36 و آزمون آماري t مستقل، كيفيت زندگي 120 بيمار كليوي (60 همودياليزي و 60 پيوندكليه) شهر كرمان مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج: ميانگين نمره كيفيت زندگي بيماران همودياليزي 56/17±83/49 و بيماران پيوند كليه 60/16 ± 95/60 بود و از نظر آماري بين اين دو گروه تفاوت معني¬دار وجود داشت(05/0P?)، اما تفاوت در سه حيطه¬ي درد، عملكرد فيزيكي و عملكرد اجتماعي بين دو گروه معني¬دار نبود(05/0P?). در بيماران همودياليزي كمترين نمره مربوط به حيطه شادابي و بيشترين نمره مربوط به حيطه عملكرد فيزيكي و در پيوند كليه، كمترين نمره در حيطه سلامت عمومي و بيشترين نمره در حيطه محدوديت نقش به علت مشكل فيزيكي بود. نتيجه¬گيري: اگرچه كيفيت زندگي هر دو گروه بيماران همودياليزي و پيوندي پايين¬تر از جمعيت عمومي گزارش شده اما پيوند كليه باعث بهبود معني¬داركيفيت زندگي بيماران كليوي به ويژه در حيطه محدوديت نقش به علت مشكل فيزيكي مي‌شود. به نظر مي¬رسد سن، سطح كراتينين خون و درك فرد از جمله مهم ترين عوامل تأثيرگذار بر كيفيت زندگي بيماران همودياليزي مي¬باشند كه تنها دو مورد سطح كراتينين و درك فرد قابل تعديل است. در نتيجه در اين بيماران نيز با حفظ سطح كراتينين در حد مطلوب و اطمينان از كفايت دياليز مي¬توان تا حدي كيفيت زندگي را افزايش داد. از طرف ديگر با شناسايي مكانيسم¬هاي مقابله¬اي اين بيماران و تقويت آن مي¬توان سازگاري اين گروه را افزايش داده و رضايت از زندگي اين بيماران را افزايش داد.

Introduction: Quality of life(QOL) is a state of complete physical, mental, social and spiritual well-being and may be affected by sociodemographic variables, chronic illnesses, psychiatric and physical conditions. End stage renal diseases and treatments lead to many problems in patients including physical, mental and socioeconomic problems thus affecting their overall QOL. This study evaluated and compared QOL in hemodialysis and kidney transplant patients. Methods: In a descriptive analytic study, SF36 questionnaire was used to examine QOL in 120 patients (60 hemodialysis and 60 kidney transplant patients) in Kerman. Results: The mean QOL score in hemodialysis patients was 49.83±17.56, while in kidney transplant patients, it was 60.95±16.60. Although difference between the two groups was significant (p?o.o5), the difference in three dimensions; pain, physical and social function was not significant (p?0.05). In hemodialysis patients, minimum score was in vitality dimension and maximum score in physical function. In kidney transplant patients, minimum score was in general health and maximum score was in role limitation due to physical problem dimension. Conclusion: Although QOL in both groups is lower than public communities, kidney transplantation can improve QOL, especially in role restriction due to physical problems. Based on results, it seems that age, blood creatinine levels and personal perception are the most important factors affecting QOL of hemodialysis patients and only creatinine levels and personal perception can be modified. So, in this group of patients, by maintaining creatinine levels and assuring dialysis quality, QOL can be improved. On the other hand, recognition of patient’s defiance mechanisms can improve adaptation and life satisfaction.