عنوان فرعي :
Determination of Abundance of Tellurite-Resistant Bacteria and the Ability of Remove of them from Qom Province Industrial Wastewater, Qom, Iran
پديد آورندگان :
ذوالفقاري، محمدرضا نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي، واحد قم Zolfaghari, Mohammad-Reza , سليماني ساساني، محبوبه نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي، واحد قم Soleimani Sasani, Mahboubeh
كليدواژه :
Biodegradation, Environmental , Oxianion , Tellurous acide , اسيدتلوروس , اكسي‌آنيون , پاك‌سازي زيستي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: تجمع اكسي‌آنيون سمي تلوريت پتاسيم كه در اثر فعاليت‌هاي صنعتي در محيط افزايش يافته است باعث بروز عوارضي همچون تحريك پوست، درماتيتيس، بي‌اشتهايي، لرزش، تهوع، استفراغ، تحريك سيستم عصبي، تشنج و ايست تنفسي در انسان مي‌شود. اين پژوهش با هدف جداسازي باكتري‌هاي مقاوم به تلوريت، تعيين حداقل غلظت مهاركنندگي از رشد (MIC) و بررسي احياي زيستي تلوريت پتاسيم در سويه‌ها انجام شد.
روش بررسي: از 84 سويه مقاوم جداشده از پساب،MIC تلوريت پتاسيم با روش رقت در آگار سنجيده شد. سويه QWTm6 با تحمل غلظتي از تلوريت به ميزان µg/ml6684، به‌عنوان سويه برتر انتخاب شد. تحمل اين ميزان تلوريت تاكنون گزارش نشده است.
يافته‌ها: با بررسي صفات بيوشيميايي، فنوتيپي و فيزيولوژي؛ سويه QWTm6 به‌طور اوليه در جنس استافيلوكوكوس قرار گرفت. با استفاده از تكنيك اسپكتروفتومتريك و معرف DDTC (A340nm & سديم دي اتيل دي تيوكاربامات تري هيدرات)، بيشترين ميزان حذف در مدت 24 ساعت در غلظتmM 4/0 تلوريت پتاسيم مشاهده شد. سويه فوق توانايي بالايي در حذف اكسي‌آنيون سمي تلوريت در محدوده وسيعي از عوامل مانند (11-5)=pH، دما (°C50-15)، دورهمزن (50، 100، 150 و rpm200)، تراكم‌هاي مختلف اكسي‌آنيون (mM1-04/0) و درصد‌هاي مختلف NaCl (20%-0) نشان داد. همچنين اين سويه به پني‌سيلين، سفكسيم، تتراسيكلين، كلرامفنيكل، استرپتومايسين، نيومايسين، اريترومايسين، جنتامايسين، كانامايسين، نورفلوكساسين و سيپروفلوكساسين مقاوم بود.
نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد سويه QWTm6 به‌علت توانايي حذف و احياي بالاي تلوريت پتاسيم مي‌تواند به‌عنوان سويه مناسب در پاك‌سازي زيستي در مجامع بين‌المللي مطرح شود.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: Accumulation of toxic oxyanion of potassium tellurite, which has increased in the environment due to industrial activities, can cause complications in human, such as skin irritation, dermatitis, anorexia, tremor, nausea, vomiting, nervous system stimulation, convulsion, and respiratory arrest. The purpose of this research was to isolate tellurite-resistant bacteria, determine the minimum inhibitory concentration (MIC), and evaluate bioreduction of tellurite in strains.
Methods: MIC was measured by agar dilution method in 84 resistant strains isolated from wastewater. QWTm6 strain with tolerance of tellurite concentration of 6684?g/ml was selected as superior strain. Toleration of this level of tellurite has not been reported yet.
Results: According to biochemical, phenotypic, and physiological characteristics, QWTm6 was initially classified into Staphylococcus genus. Using the spectrophotometric technique and DDTC reagent (A340nm & sodium diethyldithiocarbamate trihydrate), maximum elimination was seen in 0.4mM concentration of potassium tellurite in 24 hours. The strain showed high ability in the elimination of toxic oxyanion of potassium tellurite under a wide range of factors such as pH=(5-11), temperature (15-50?C), blender speed (50, 100, 150, and 200rpm), various oxyanion concentrations (0.04-1mM), and different percentages of NaCl (0-20%). This strain was also resistant to penicillin, cefixime, tetracycline, chloramphenicol, streptomycin, neomycin, erythromycin, gentamicin, kanamycin, norfloxacin, and ciprofloxacin.
Conclusion: The results of this study showed that QWTm6 could be introduced in the international societies as an acceptable candidate for bioremediation, because of its high ability in removal and reduction of potassium tellurite.
