شناسايي و اولويت بندي عوامل مديريت منابع انساني موثر بر ارتقا كارآيي كاركنان (مطالعه موردي: ستاد پليس راهنمايي و رانندگي كشور)

Identification and Prioritization of Human Resource Management Factors Offering

موفقيت هر سازماني در گروي معطوف كردن كانون توجه آن سازمان بر استعدادهاي منحصر به فرد كاركنان آن و تبديل صحيح اين استعدادها به عملكردي پايدار نهفته است. تاثير عوامل مديريت منابع انساني بر كارآيي كاركنان از اهميت فزآينده اي برخوردار است، با شناسايي اين عوامل و بهبود و تقويت آنها مي توان شاهد رشد و پيشرفت روز افزون سازمانها بود. تلاش در جهت ارتقا كارآيي كاركنان، امكان كشف استعداد هاي نهفته در آنان را ايجاد كرده و آنان را براي اداره بهتر امور آماده مي سازد. مقاله حاضر برآن است تا عوامل مديريت منابع انساني موثر برارتقا كارآيي كاركنان در ستاد پليس راهنمايي و رانندگي را بررسي نمايد. در اين مقاله در قدم اوّل سه فرضيه اساسي مطرح و پس از آشنايي كامل با ماهيت مساله در مرحله نخست با انجام مصاحبه با خبرگان و مديران سه عامل مديريت منابع انساني (ارزيابي عملكردمناسب كاركنان، مشاركت دادن كاركنان درتصميم گيري ها و اجرا دوره هاي كارآموزي) انتخاب و سپس بوسيله پرسشنامه تاثير اين عوامل بركارآيي كاركنان سنجيده خواهد شد. در پايان با تعيين اولويت بندي عوامل موصوف بصورت درون گروهي و كلي، اهميت هريك از عوامل مشخص خواهد گرديد. طي اين اولويت بندي عامل « مشاركت دادن كاركنان در تصميم گيريها» در اولويت نخست و « اجراي دوره هاي كارآموزي و ارزيابي عملكرد كاركنان» در اولويت هاي بعدي قرار گرفته است.

The success of organizations is based on the personal specifications of personnel and how to change them into a longsterm performance. Human resource management factors as a source of competitive advantage for organizations affecting the efficiency of personnel has a great importance for organizations. The development of organizations can be extended by identifying these factors and improving them. There are a wide range of managerial human factors that managers can focus on to achieve success and to improve the efficiency of personnel. This study aims at discussing human resource management factors that can affect personnel efficiency of traffic police. Therefore, three hypothesis are given and, in the first step, after interviewing with some managers and experts, three human resource management factors (performance appraisement of personnel, particippation of personnel in decision making processes, and training) are selected and then, through the use of a questionnaire, the effects of these factors on the efficiency of personnel are evaluated. Finally, the ranking order of these factors is determined. The results show that participation of personnel in decision making processes has the greatest priority and is followed by training and performance appraisement of personnel as the second and third priority levels, respectively.