تحليل سطح بهره‌وري نيروي كار در اقتصاد ايران‌‍ چالش‌ها، فرصت‌ها و رهيافت‌ها

The Analysis of Labor Productivity Level in Iran; Challenges, Opportunities and Approaches

بهره‌وري يكي از منابع رشد اقتصادي بوده كه همواره مورد توجه برنامه‌ريزان و سياستگذاران كلان اقتصادي است. بررسي وضعيت اقتصاد ايران نشان مي‌دهد كه بخشي از تحقق نيافتن‌هاي رشد اقتصادي در برنامه‌هاي توسعه‌اي، از عدم تحقق رشد بهره‌وري به‌ويژه در نيروي كار ناشي مي‌شود. در اين مقاله، ضمن تشريح اين موضوع به بررسي ناتوازني نسبي بهره‌وري نيروي كار در بخش‌هاي مختلف اقتصادي و همچنين علل شكاف بهره‌وري با برخي كشورهاي آسيايي با درآمد بالا مي‌پردازد. اين مطالعه نشان مي‌دهد كه همواره عدم‌توازن و شكاف‌هاي بهره‌وري در اقتصاد كشور مشهود است و با توجه به هدف‌گذاري رشد پرشتاب و مستمر اقتصادي در افق چشم‌انداز، تاكيد بيشتر به مقوله بهره‌وري نيروي كار و عملياتي كردن آن در برنامه‌هاي توسعه، همراه با ملاحظات چالش‌ها و به‌كارگيري مناسب از فرصت‌ها، در افق بلندمدت ارتقاي بهره‌وري نيروي كار و دستيابي به سهم برتر سرمايه‌ انساني در توليد، ضروري است.

Productivity, as a basic source for economic growth, plays a significant role in macroeconomic planning and policy making. Studying the status quo of Iranian economy shows that part of economic growth unfulfillment in development plans is due to productivity growth not to be fulfilled; especially in labor Productivity. Furthermore, it discusses relative imbalance of labor productivity in economic different sectors and reasons of productivity gap in some Asian countries with higher incomes. This study shows obviously that there are always imbalance and productivity gaps in Iranian economy. It is expected to improve labor productivity and to achieve more human capital in production in long run by focusing stable economic growth on Iranian perspective development plans, more emphasizing on labor productivity, and its fulfillment in development plans as well as considering challenges and using good opportunities.