تاثير تمرين‌هاي هوازي بر اختلال هاي تغذيه‌اي دانشجويان دختر غير ورزشكار

Effects of Aerobic Training on Eating Disorders in Non-athlete Female Students

مقدمه: يكي از اختلال‌هاي نسبتاً شايع رواني كه همبودي بالايي با عوامل روان شناختي دارد، اختلال‌هاي تغذيه‌اي است كه بيشتر در دختران نوجوان و جوان مشاهده مي‌شود. بر اين اساس، هدف اين پژوهش بررسي تاثير يك دوره فعاليت هوازي منظم بر ميزان اختلال‌هاي تغذيه اي در دانشجويان دختر غيرورزشكار است. روش بررسي: طرح پژوهش حاضر از نوع تجربي مي باشد كه پس از تكميل پرسشنامه نگرش به خوردن(EAT- 26) توسط 458 دانشجوي دختر دانشگاه گيلان، 38 دانشجو داراي اختلال تغذيه‌اي تشخيص داده شدند. از اين 38 نفر، 25 نفر براي شركت در پژوهش اعلام آمادگي كردند كه در نهايت به‌صورت تصادفي ساده به دو گروه آزمايش (13= N) و كنترل(12N= ) تقسيم شدند. هر دو گروه از لحاظ سن، وزن و وضعيت تاهل همگن بودند و از لحاظ آماري تفاوت معني داري نداشتند(05/0 < p). گروه آزمايش به مدت 8 هفته و هر هفته 2 جلسه تمرين هوازي انجام دادند و در پايان دوره تمريني هر دو گروه مجدداً پرسشنامه EAT- 26 را تكميل نمودند. به دليل عدم مشاركت 2 نفر از گروه آزمايش تا پايان دوره تمريني، تجزيه و تحليل نهايي داده ها بر روي 23 نفر و با استفاده از آمار توصيفي، آزمون t و تحليل كواريانس انجام گرفت. نتايج: يافته ها نشان داد كه از لحاظ نگرش به خوردن بين گروه آزمايش و گروه كنترل در پايان دوره تمريني تفاوت معني‌داري وجود دارد(05/0p < ). نتيجه گيري: با توجه به يافته‌هاي بدست آمده مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه انجام تمرين هاي ورزشي منظم مانند فعاليت‌هاي هوازي مي‌تواند در كاهش اختلال هاي تغذيه اي دانشجويان دختر موثر واقع شود.

Introduction: One of the most common mental disorders is eating disorders that have high comorbidity with psychological factors and is observed in the teenage and young girls more than others. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of regular aerobic training on eating disorders in non-athlete female students. Methods: In this experimental study, the eating attitudes questionnaire was completed by 458 female students of University of Guilan, and 38 students were diagnosed with eating disorders. From these 38 students, 25 ones took part in the study. Finally, subjects were assigned into two groups randomly: experimental (n=13) and control (n=12) group. Both groups were homogeneous in regard to standpoint age, weight, and marriage and didn’t show statistical significant differences. Experimental group trained for 8 weeks and 2 times per week. After training program, two groups recompleted EAT-26 questionnaire. Because of exclusion of 2 individual from experimental group for discontinuing training program, 23 subjects were analyzed. Data was analyzed by using descriptive statistics, t test and ANCOVA. Results: Findings showed that there were significant differences between experimental and control groups in regard to their eating attitudes (p < 0.05). Conclusion: It could be concluded that regular exercise training such as aerobic training may reduce eating disorders in female students.