مقايسه اثربخشي مشاوره به شيوه آدلري و بازسازي شناختي مبتني بر تمثيل، بر سلامت رواني دانشجويان

A comparison of the effectiveness of Adlerian counseling and cognitive reconstruction based on an allegory of student mental health

مقدمه: اين پژوهش با هدف تعيين اثر بخشي دو الگوي مشاوره گروهي آدلري و بازسازي شناختي مبتني بر تمثيل در افزايش سلامت رواني دانشجويان انجام شده است. روش: روش تحقيق نيمه تجربي بود و جامعه پژوهشي را دانشجويان پسر مراكز تربيت معلم تهران تشكيل دادند كه از بين آنها 45 نفر انتخاب و در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه به شكل تصادفي جايگزين شدند. گروه‏هاي آزمايشي روش‏هاي مشاوره آدلري و بازسازي شناختي مبتني بر تمثيل را به مدت 12 جلسه به صورت مشاوره گروهي تجربه كردند. ابزار مورد استفاده مقياس سلامت رواني GHQ-28 بود كه به صورت پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري جمع‎آوري شد. يافته‏ها: نتايج نشان داد كه مداخلات گروهي بازسازي شناختي مبتني بر تمثيل در افزايش سلامت رواني اعضاي گروه موثر بوده و در خرده آزمون نارسايي در كاركرد اجتماعي كاهش معناداري ايجاد كردند اما اثر مداخلات گروهي آدلري در سلامت رواني معنادار نشد. نتيجه‏گيري: درمان‏هاي جديد و از جمله آنها درمان به روش تمثيل با توجه به قرابت فرهنگي با جامعه ايراني مي‏تواند به خوبي قابل استفاده و اثربخش باشد. مطابق نتايج مطالعه حاضر مي‏توان اين روش را جز درمان‏هاي موجود ترويج داد.

Introduction: The present study determines the effectiveness of two types of group counseling, Adlerian counseling and cognitive restructuring, based on an allegory to improve the mental health of students. Method: The study was quasi-experimental. Participants consisted of 45 male students from the Teacher Training Center of Tehran, who were randomly assigned to two case groups and a control group. One case group underwent Adlerian group counseling, and the other underwent cognitive restructuring based on an allegory of 12 sessions. The mental health scale GHQ-28 was administered at pretest, posttest and follow-up stages. Results: Results suggest that cognitive restructuring based on allegory effectively improved the mental health outcomes of group members and made a meaningful decrease in social function. However, significant changes were not found for participants in the Adlerian group. Conclusion: Modern treatments, such as cognitive restructuring, can be effectively utilized in Iran due to their cohesion with Iranian culture. It would be appropriate to promote it as an effective treatment based on the present study’s results.