عدم تعارض سياق و اسباب نزول در بعضي از آيات سوره آل‌عمران

Compatibility between Style and Context of Revelation in Some Verses of Al-e Imran

در تفسيرقرآن توجه به سياق و اسباب النّزول آيات به عنوان دو قرينه مهم از قراين فهم قرآن همواره از سوي مفسّران فريقين مورد توجّه و اعتناي بسياري واقع شده اند. بدون شك يكي از موارد صحّت و اعتبار اسباب النّزول، هماهنگي و مطابقت آن با سياق است. اين مقاله پس از بيان ميزان تاثير اين دو قرينه در فهم قرآن و شرايط تحقّق آنها، به مقايسه اسباب النّزول سوره آل عمران در تفاسير شيعه و سنّي پرداخته تا بتواند با بررسي تطبيقي ديدگاه ها به ميزان صحّت و اعتبار اسباب نزول و هماهنگي آن با سياق دست يابد. اين پژوهش نوعي متن پژوهي مقايسه اي و تطبيقي و تحليلي بوده است. نتيجه نهايي در صورت هماهنگي و انطباق اسباب نزول و سياق مفسّر مي‌تواند از اسباب نزول براي فهم بيشتر آيات و تاييد آن بهره بگيرد

As two pillars of the Qur’anic exegesis, the style and context of revelation have long held the attention of Shiite and Sunni commentators of the Qur’an. Undoubtedly, the context of revelation should be compatible with the style to gain reliability and credence. This paper studies their impact on understanding the Qur’an and compares Al-e Imran’s contexts of revelation in Shiite and Sunni exegeses of the Qur’an to determine their reliability and compatibility with the style. This is a comparative-analytic textological study. If there be compatibility between the context of revelation and style, the commentator would use the context of revelation to understand the Qur’anic verses.