علم امام به قرآن و چگونگي آن

The Imam’s Knowledge (`Ilm) to the Quran and Its Quality

از ديدگاه اماميه امام معصوم? دانشي الهي دارد، از اين رو نقش هدايتگري او ظاهر تا باطن جامعه و همه انسان‌ها را دربرمي‌گيرد. آيات و روايات علم الهي ايمه? را به روشني اثبات مي‌كنند. مقاله حاضر يكي از منابع اين علم را تحليل مي‌كند. احاديث، قرآن را از منابع مهم آگاهي و علم گسترده امام بيان كرده‌اند. ايمه اطهار? آگاهي به حقايق و بطون قرآن را از پيامبر اكرم? فرا گرفته و در كاركردي تبييني به تفسير و تحليل آموزه‌هاي قرآني پرداخته‌اند. بنابراين امام? فصل الخطابِ اختلافات و بازگوكننده تعاليم نبوي است. با اين همه، درك حقايق قرآن مجاري گوناگوني دارد كه خداوند به دليل جايگاهي كه براي امام مقرر كرده است، او را از آن بهره‌مند مي‌سازد.

From the perspective of Imam?, the Imam has divine knowledge, hence His guiding role comprises the insight (seen and unseen) of the society and all of the men. The verses and traditions obviously prove the divine knowledge of the Imam. The present paper analyzes one of these knowledge sources. The traditions have stated that the Quran is one of the rich sources for the extensive knowledge and awareness of the Imam. They have derived their knowledge to the truthfulness and inner meanings of the Quran from the Prophet teachings and He has interpreted and analyzed the Quranic teachings in a definitive function. Therefore, the Imam is a parameter to solve polarities and declaring the Prophet teachings. However understanding the truthfulness of the Quran has different origins and provenance, the Imam has derived those beneficiaries from God, because He has determined the Imam this position.