دين و تيوري روابط بين‌الملل

Religion and Theory of International Relations

امروزه نظريه تعارض ضروري تيوري روابط بين‌الملل با هنجارهاي ديني با چالش‌هاي عميقي مواجه است. ‌علاوه‌بر آن، به‌منظور بهره‌گيري از ظرفيت‌هاي اديان براي جبران كاستي‌هاي روند اصلي تيوري روابط بين‌الملل تلاش‌هاي جديدي شده است. اين مقاله درپي شناسايي زمينه‌هاي طرح تيوري ديني روابط بين‌الملل است. فرضيه ما اين است كه دين مي‌تواند به‌مثابه بستري مهم براي طرح تيوري‌هاي هنجارگرا در روابط بين‌الملل عمل كند. در اين چهارچوب، استدلال شده است كه تصور جدايي ناگزير دين از عرصه نظري روابط بين‌الملل ريشه در نگاه مضيق و تقليل‌گرايانه به چيستي و كاركرد تيوري دارد. براين‌اساس، لازم است در ماهيت و كاركرد تيوري روابط بين‌الملل بازبيني شود تا بتوان از ظرفيت‌ها و قابليت‌هاي دين براي طرح تيوري ديني روابط بين‌الملل بهره گرفت. در اين مقاله از اسلام به‌مثابه ديني ياد مي‌شود كه به‌واسطه ظرفيت‌هاي بيش‌تر هنجارسازي در عرصه‌هاي گوناگون حيات اجتماعي از زمينه و بستر مناسبي براي پردازش تيوري‌هاي هنجاري در عرصه روابط بين‌الملل و سياست خارجي برخوردار است.

Today, the idea of necessary conflict between the theory of international relations and religious norms has faced serious challenges. Furthermore, to make uses of capacities of religions to compensate shortages of the mainstream of the theory of international relations, serious attempts have been made. The present article is an instance of works which are being done in this field. The main question of the article is: "may a religious theory of international relations be introduced?" The hypothesis of the article is: religion may work as an important basis on which normativist theories in the field of international relations may be formulated. In the present article, the idea of separation between religion and theoretical principles of international relations has been criticized. Also, it has been argued that the idea of unavoidable separation between religion and theoretical field of international relations has its roots in the narrow and reductionist view to the nature and function of the theory. Thus, the nature and function of the theory of international relations should be so revised that capacities of religion may be employed to introduce a religious theory of international relations. In the present article, Islam is mentioned as a religion which, because of its high capacity of norm-making in various fields of social life, provides a suitable ground to process normative theories in the field of international relations and foreign policy.