نگاهي انتقادي به سبك و شيوه ذبيح‌الله منصوري

Critical Examination of Zabi-Ollah Mansouri’s Style in Translating Historical Texts

ذبيح‌الله منصوري (1365 ـ 1274) ـ روزنامه‌نگار و مترجم ـ به دلايلي، ازجمله سبك ويژه در ترجمه متون ادبي و تاريخي (به‌دليل نوع نگاه و ديدگاه مخاطب‌مدار در ترجمه متن)، حجم وسيع تاليفات، و برخورداري از طيف گسترده‌اي از خوانندگان، نامي برجسته و قابل بحث در تاريخ ادبيات و مطبوعات ايران است. در مقاله حاضر، پس از بيان مختصري از زندگي‌نامه و معرفي آثار اين مترجم و ذكر ديدگاه‌ها و واكنش‌هاي متفاوت مورخان و مترجمان ديگر به شيوه خاص او در ترجمه متون، سعي شده است برمبناي شواهد و نمونه‌هايي از متون اصلي و متون ترجمه‌شده، سبك و نحوه ترجمه او به‌ويژه در ترجمه متون تاريخي، تحليل و بررسي انتقادي شود.

Zabi-ollah Mansouri ( 1274-1365) , journalist and translator, is well- known and distinguished in history of literature and journalism in Iran due to several reasons, like unique style in translating literary and history texts ( for his reader-oriented point of view in translation ), translating and compiling a large number of books, and attracting different range of readers. In this article after presenting a short summary of this translator’s biography and introducing his works, views, and different reactions of other translators and historians to his unique style, his style and method in translation, particularly history texts has been analyzed and criticized on the basis of samples from the original texts and their translations.