بررسي تاثير داروي متفورمين بر گلوكز و پروفايل‌هاي چربي و استرس اكسيداتيو سرم در موش‌هاي صحرايي ديابتي شده با آلوكسان

Effects of “Metformin” on serum glucose, lipid profiles and oxidative stress in the alloxan-induced diabetic rats

ديابت نوع 2 به عنوان يك مسيله بهداشت جهاني شايع بوده و رو به افزايش ميباشد. هدف از اين مطالعه ارزيابي تاثير داروي متفورمين بر گلوكز و پروفايلهاي چربي و استرس اكسيداتيو در موش‌هاي صحرايي ديابتي شده توسط آلوكسان مي باشد. در اين مطالعه تعداد 40 سر موش صحرايي نژاد ويستار، بطور تصادفي در 4 گروه برابر شامل گروه‌هاي: شاهد سالم، ديابتي، كنترل متفورمين و ديابتي درمان شده با متفورمين توزيع گرديدند. ديابت با تزريق داخل صفاقي تك دوز آلوكسان (mg/kg 120) ايجاد گرديد. به گروه‌هاي 3 و4 متفورمين با دوز mg/kg/day 150 به مدت 1 ماه گاواژ گرديد. در پايان از تمامي موش‌ها خونگيري به عمل آمده و سطوح سرمي گلوكز، تري گليسيريد، كلسترول، LDL ، HDL ، VLDL و ماحصل پراكسيداسيون ليپيدي در قالب شاخص مالون دي آلدييد وهمچنين ميزان آنزيم‌هاي سوپراكسيد ديسموتاز، گلوتاتيون پراكسيداز، كاتالاز و ظرفيت تام آنتي اكسيدان خون مورد سنجش قرار گرفت. در نهايت داده هاي كمي بدست آمده توسط آزمون آناليز واريانس يكطرفه و ازمون تعقيبي توكي بين گروه هاي مورد مطالعه در سطح معني‌داري 05/0 > p مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. در موش‌هاي ديابتي، متفورمين به طور معني داري (001/0p < ) سطوح گلوكز، تري گليسيريد، كلسترول، LDL،VLDL را كاهش داد و سبب افزايش HDL سرم شد. در آنزيم‌هاي كاتالاز، سوپراكسيد ديسموتاز، گلوتاتيون پراكسيداز و ظرفيت تام آنتي اكسيدان افزايش معني‌داري (001/0p < ) توسط متفورمين ايجاد گرديد. متفورمين، ميزان پراكسيداسيون ليپيدي (مالون دي آلدييد) را نيز بطور معني‌داري (01/0p < ) كاهش داد اما به حد مطلوب نرسيد. نتايج نشان داد كه متفورمين علاوه بر اثر هايپوگليسميك، مانع از هايپرليپيدمي خون متعاقب ديابت مي‌شود و همچنين با افزايش آنزيم‌هاي آنتي اكسيداني و كاهش پراكسيداسيون ليپيدي از آسيب‌هاي اكسيداتيو ديابت جلوگيري مي كند.

The diabetes type 2 is the most common and growing issue of the world health. The purpose of this study is to evaluate the effects of “Metformin” on glucose, lipid profiles and oxidative stress in the alloxan-induced diabetic rats. In this study 40 Wistar rats, were randomly separated into 4 equal groups, containing: healthy control group, diabetic group, metformin-controlled group, and diabetic rats treated with metformin. Diabetes was induced by single dose of intraperitoneal injection of 120 mg/kg Alloxan. The groups 3 and 4 were fed 150 mg/kg/day of metformin for a period of one month. At the end, blood of all the rats were collected and the serum levels of glucose, triglycerides, cholesterol, LDL, HDL, VLDL, lipid peroxidation products as malondialdehyde index, plus the superoxide dismutase enzymes, glutathione peroxidase, catalase and total antioxidant in blood were measured. Finally, the quantitative data obtained were analyzed by ANOVA and Tukey’s post test amongst the groups at p < 0.05. In the diabetic rats, metformin decreased the levels of glucose, triglycerides, cholesterol, LDL and VLDL in a meaningful way (p < 0.001), while increasing the serum HDL level. For catalase, superoxide dismutase, glutathione peroxidase and total antioxidant, a significant increase (p < 0.001) occurred by metformin. Metformin significantly (p < 0.01) reduced the amount of lipid peroxidation (malondialdehyde) as well, but was below par. The results showed that Metformin, in addition to hypoglycemic effect, prevents hyperlipidemia of serum induced by diabetes; it also prevents oxidative damages of diabetes by increasing the antioxidant enzymes and decreasing the lipid peroxidation.