بررسي ارتباط بين خودباوري مديران پرستاري با رضايتمندي بيماران در بيمارستانهاي دانشگاه علوم پزشكي تهران

The Relationship Between Nursing Managers’ Self-Reliance And Patients’ Satisfaction In Hospitals Affiliated To Tehran University Of Medical Sciences(TUMS)

زمينه و هدف: خودباوري يك پندار روانشناختي است كه در طول دوران رشد در وجود هركس شكل مي‌گيرد و به سادگي و سرعت قابل تغيير نيست. هدف از اين مطالعه ارزشيابي خودباوري مديران پرستاري در بيمارستانهاي دانشگاه علوم پزشكي تهران و رابطه آن با رضايتمندي بيماران بود. روش بررسي: بر طبق يك مطالعه مقطعي، 400 نفر(شامل 200 مدير پرستاري و 200 بيمار) از بخشهاي مختلف بيمارستانهاي دانشگاه علوم پزشكي تهران مورد مصاحبه قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد، ميزان خودباوري مديران پرستاري و رضايت عمومي بيماران مورد بررسي قرار گرفت. داده‌ها پس از ورود به نرم افزار آماري Stata با استفاده از آزمونهاي ناپارامتري آناليز واريانس و ضريب همبستگي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و 05/0 > P بعنوان سطح معني داري در نظر گرفته شد. يافته‌ها: از ميان 200 مدير پرستاري مورد مطالعه،‌ 58 نفر(29%) مرد و 142 نفر(71%) زن بودند. ميانگين و انحراف معيار امتياز خودباوري مديران پرستاري 8/19±9/134 بدست آمد. همچنين از 200 بيمار مورد مطالعه،‌ 81(5/40%) مرد و 118(5/59%) زن بودند. ميانگين و انحراف معيار امتياز رضايت بيماران برابر 2/18±57 بدست آمد كه سطح تحصيلات(005/0P=) و وضعيت بيمه(0001/0P < ) بيماران تنها عوامل فردي موثر بر ميزان رضايت آنان شناخته شد. در آناليزهاي چندمتغيره،‌ مشخص گرديد كه خودباوري مديران پرستاري رابطه عكسي با رضايت بيماران داشته است(04/0P=). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه مديران پرستاري زن، نسبت به همكاران مرد خود،‌ خودباوري كمتري دارند. خودباوري مديران پرستاري باعث كاهش رضايتمندي بيماران مي‌گردد.

Background and Aim: Self-reliance is a psychological belief that is formed in an individual during growth and is not changed easily and quickly. The present study aims to evaluate the relationship between nursing managers’ self-reliance and patients’ satisfaction in hospitals affiliated to Tehran University of Medical Sciences(TUMS). Materials and Methods: In this cross-sectional study, 400 individuals(200 nursing managers and 200 patients) were interviewed in various clinical wards of TUMS hospitals. Nursing managersʹ self-reliance and patientsʹ satisfaction were evaluated using a structured questionnaire. The data were entered into Stata 11 software and analyzed with non-parametric ANOVA and Spearmanʹs correlation coefficient tests. The significance level was determined to be p < 0.05. Results: Of the nursing managers, 58(29%) were male and 142(71%) were female. The mean and SD of their self-reliance were 134.9 and 19.8, respectively. The patients, however, comprised 81(40.5%) males and 118(59.5%) females. The mean and the standard deviation of patients’ satisfaction were 57 and 18.2, respectively; the only individual factors affecting their level of satisfaction were educational level(p < 0.005) and insurance status(p < 0.0001). Besides, a multivariate analysis showed that there was a significant negative association between managersʹ self-esteem and patientsʹ satisfaction(P=0.04). Conclusion: The findings revealed that female managers had less self-esteem than male managers. Moreover, it showed that managers’ higher self-esteem would cause patients’ lower satisfaction. Furthermore, patients with higher education and/or with health insurance were more satisfied than others. Key words: Self-Reliance, Patient Satisfaction, Nursing Managers, Hospitals, Tehran University of Medical Science