شناسايي و اولويت بندي عوامل بحراني موفقيت در استقرار نظام مديريت دانش

Identifying and ranking the critical component of establishing knowledge management system successfull

در بيشتر پژوهش هايي كه عوامل بحراني موفقيت مديريت دانش را بررسي كرده اند، مجموعه عواملي به صورت عمومي به عنوان عوامل بحراني موفقيت مديريت دانش معرفي شده اند. با وجود اين، هر سازماني عوامل بحراني خاص خود را دارد. از اين رو، در اين پژوهش تلاش شده است چگونگي شناسايي عوامل موفقيت مديريت دانش در سازمان بررسي و تعيين شود. براي اين منظور، از تعريفي استفاده شده است كه اين عوامل را در سه گروه عوامل عمومي، كليدي و بحراني تقسيم بندي كرده است. بر اين اساس، فهرست جامع چانگ و چوي به عنوان عوامل عمومي موفقيت، به كار گرفته شده اند. براي شناسايي عوامل عمومي و كليدي موفقيت مديريت دانش در سازمان مورد بررسي، از 8 نفر از خبرگان نظرسنجي شده است. شناسايي عوامل عمومي از راه مصاحبه و شناسايي عوامل كليدي به روش دلفي انجام شده است. پرسشنامه مورد استفاده در مرحله تعيين عوامل كليدي و بحراني، پرسشنامه سيونگ چوي چانگ است. شركت كنندگان در مرحله شناسايي عوامل بحراني موفقيت مديريت دانش، 41 نفر از مديران و كارشناسان سازمان هستند. نتايج نشان داد كه 5 عامل ساختار دانش، روحيه تيمي و كار گروهي، فرهنگ حمايت از دانش، درگيرشدن كاركنان و توانمندسازي كاركنان عواملي بحراني موفقيت در پياده سازي مديريت دانش در سازمان مورد بررسي به شمار مي روند.

In this research after literature review Ching Chy list as a successful general component was used. To recognition general component for establishing knowledge management system successfully the opinions of 8 specialists was gathered. Interview and Delphi technique were applied respectively to identify general and key component. To identify key components, Syong Chu Chang questionnaire was distributed among a randomly selected sample of 41 managers and experts. The funding show that 5 component– knowledge structure, team working ,knowledge support culture ,staff involvement and staff empowerment- are critical components in establishing knowledge management system in organization.