خشونت بين‌فردي و سرمايه اجتماعي در خانواده و مدرسه: مطالعه‌اي اجتماعي در دبيرستان‌هاي پسرانه نورآباد (لرستان)

Interpersonal Violence and Family and School Social Capital: A Social Assessment of Nour Abad Boys High Schools (Lorestan Province)

در اين نوشتار خشونت بين‌فردي و رابطه آن با سرمايه اجتماعي در خانواده و مدرسه با استفاده از نظريه?هاي سرمايه اجتماعي پاملا پكستون، جيمز كلمن، دارلن رايت و كوين فيتزپاتريك و نظريه پيوند اجتماعي هيرشي مورد بررسي قرار گرفته است. در اين پژوهش روش تحقيق پيمايشي با نمونه‌اي340 نفره از دانش‌آموزان دبيرستان?هاي شهر نورآباد لرستان بود كه به روش تصادفي سيستماتيك انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي مستقل از پرسش‌نامه خودساخته و در مورد متغير وابسته از مقياس CTS بهره گرفته شد. نتايج نشان ميدهد دانش‌آموزان مورد مطالعه بيشتر ساكن شهر هستند (6/70 درصد) تا روستا (2/29 درصد)، پدران بيشتر آن‌ها مشاغل يدي و تحصيلاتي تا حد ديپلم دارند، مادران فاقد شغل (خانه‌دار) و بي‌سواد هستند و سطح درآمد بيشتر خانواده‌هاي آن‌ها پايين است؛ 5/61 درصد پاسخگويان طي يك‌سال گذشته داراي رفتار خشونت‌آميز به‌طوركلي (از 1 تا 3 بار و بيشتر) بوده‌اند؛ دو شاخص? سرمايه اجتماعي خانوادگي و مدرسه‌اي از حيث توزيع درصدي (حدود 48 درصد داراي سرمايه اجتماعي زياد و خيلي‌زياد و 30 درصد كم و خيلي‌كم) و ميزان رابطه با رفتار خشونت?آميز (ضريب همبستگي حدود 24/0-) با يكديگر مشابهند؛ در نهايت چهار متغير «تعلق به مدرسه»، «درآمد خانواده»، «اعتماد در مدرسه» و «حمايت خانوادگي» 14 درصد از تغييرات خشونت بين‌فردي را تبيين مي‌كنند. به اين ترتيب، مي‌توان گفت هرقدر سرمايه اجتماعي در خانواده و مدرسه و اكثر مولفه‌هاي شاخص‌هاي مزبور بالاتر باشد، خشونت بين‌فردي دانش‌آموزان به‌طور كلي و نيز خشونت لفظي و خشونت فيزيكي ملايم و شديد آن‌ها كمتر خواهد بود و تقويت حس تعلق دانش‌آموزان به مدرسه، ‌افزايش اعتماد اجتماعي به يكديگر و مدرسه و حمايت مناسب خانوادگي و رسيدگي بيشتر به وضعيت تربيتي دانش?آموزان متعلق به خانواده‌هاي داراي درآمد متوسط و بالا احتمال ارتكاب رفتار خشونت‌آميز را توسط دانش‌آموزان پسر دبيرستاني كاهش مي‌دهد.

In this paper interpersonal violence and its relation with family and school social capital has been assessed through social capital theories of Pamela Paxton, James Colman, Darlene Right, Kevin Fitzpatrick and the social bond theory of Hirschis. The research method is survey and the statistical population consists of 3014 high school boy students of Nour Abad city (Lorestan province) studying in academic year 2010-2011. 340 students were selected from 12 high schools by Cochran’s sampling formula and randomly systematic method. For measuring independent variables the self –made questionnaire and for dependent variable the CTS scale was used. Findings indicated although most of students live in city (70.6%) unemployed (housewives) and uneducated and most of families have low income. 61.5% of respondents had violent behavior within last 1 year (from 1 to 3 times or more). Two indexes of family and school social capital have similarity from percentage distribution (about 48% have high and very high social capital and 30% low and very low) and degree of relation with violent behavior (correlation coefficient about -0.24) point of view. Finally, four variables of “school possession”, “family income”“, trust in school” and “family support” explain 14% of interpersonal violence changes. Therefore, it can be said that the more family and school social capital and more of the mentioned indexes factors, the less interpersonal violence of students generally and less verbal violence and minor and severe physical violence we have. Also, reinforcing the sense of belonging to school , increasing social trust towards each other and school, and exerting appropriate family support and taking more care of the education conditions of the students that belong to average, and high income families will decrease the likelihood of violent behaviors by boys high school students.