بررسي تاثير درماني ملاتونين پس از ايجاد محروميت غذايي بر روند مرگ سلولي برنامه‏ريزي شده و استرس اكسيداتيو در بيضه رت

Study of the Therapeutic Effect of Melatonin after Food Deprivation in Apoptosis and Oxidative Stress in Rat Testis

هدف: اهداف اين مطالعه ارزيابي اثرات محروميت غذايي به عنوان يك استرس اجتماعي بر ساختار بيضه به علاوه بررسي اثر بهبود دهنده ملاتونين به عنوان تركيبي آنتي اكسيدان بر آثار محروميت غذايي بوده است. مواد و روش‏ها: مطالعات بر روي 42 سر رت نر انجام گرديد كه در 7 گروه تقسيم شدند. گروه‏ها عبارتند از كنترل (C)، شم كه سالين دريافت كردند، ملاتونين (M)، محروميت غذايي به ميزان يك سوم غذاي معمول و داراي مواجهه (FD)، گروه محروميت و جدا شده از ساير حيوانات (FDi)، گروه محروم با تزريق ملاتونين (FDM)، گروه محروم با جداسازي و تزريق ملاتونين (FDMi). پس از 14 روز طول دوره آزمايشي بافت بيضه‏ها با دو روش ايمنوهيستوشيمي و تانل مورد ارزيابي با ميكروسكوپ نوري قرار گرفت. ارزيابي بيوشيميايي بيضه‏ها بر روي مقادير دو ماده مالون دي آلدييد و گلوتاتيون انجام شد. جهت ارزيابي آماري از آزمون آنوواي يك طرفه و توكي استفاده گرديد. مرز معني‏داري بين گروه‏ها 05/0P < در نظر گرفته شد. نتايج: نتايج گروه شم به علت تشابه با نتايج گروه كنترل، حذف شد. محروميت با مواجهه موجب افزايش مالون دي آلدييد (01/0P < ) و كاهش گلوتاتيون بافتي (001/0P < ) و افزايش مرگ سلولي (01/0P < ) در بيضه شد. محروميت در شرايط جدا شدگي تغييري در عوامل استرس اكسيداتيو نسبت به گروه كنترل ايجاد نكرد. ملاتونين موجب كاهش مرگ سلولي در گروه‏هاي داراي محروميت (05/0P < ) و كاهش مقدار مالون دي آلدهيد (05/0P < ) شد. نتيجه‏گيري: محروميت غذايي به همراه مواجهه موجب افزايش مرگ سلولي در بافت بيضه شده است اما محروميت در شرايط جدا شدگي اين اثر را ايجاد نكرد، اين عوارض را مي‏توان به احساس نابرابري در اثر مواجهه نسبت داد. با توجه به اثر ملاتونين بر شرايط محروميت همراه با نابرابري، و كاهش مرگ سلولي، دخالت مكانيسم‏هاي استرس اكسيداتيو در استرس «محروميت غذايي همراه با نابرابري» مورد تاكيد قرار مي‏گيرد.

Objective: The goals of the study are evaluation the effect(s) of food deprivation as a social stress on testis structure. We also investigated the effects of melatonin treatment as an antioxidant component and inequality on the effect(s) of food deprivation. Methods: We investigated the improving effects of melatonin and social stress (food deprivation) on 42 male rats in 7 groups including control, sham, melatonin received (M), food deprivation (1/3 of control daily food) plus observation (FD), FD + melatonin (FDM), isolated FD (FDi), and FDi + melatonin (FDMi) groups. After 14 days, ratsʹ testes were studied using immuno histochemistry and TUNEL assays to determine the number of apoptotic cells. Biochemical evaluation was taken on malodialdehide (MDA) and glutathione (GSH). ANOVA and Tukeyʹs tests were done to analyse the data. P < 0.05 was considered statistically significant. Results: The results of sham group was declined for similarity to results of control group. In FD group, MDA was increased significantly (P < 0.01), GSH was decreased and the number of apoptotic cells was increased, significantly (P < 0.01). In FDi group, there was no effect on the ratio of oxidative stress compared to the control group. Melatonin treatment could decrease apoptotic cells (P < 0.05) and MDA concentration (P < 0.05) in the FD group. Conclusion: Food deprivation can induce oxidative stress which is associated with increasment of apoptotic cells in testis. Isolation can compensate these effects. These results refer to inequality. Since melatonin is recognized for its anti-oxidative and improving effects, we have shown involvement of oxidative stress mechanisms on the stress of food deprivation with inequality.