بررسي چگونگي باز بيني مشخصه هاي فاي و مطابقه فاعل و فعل در فارسي

A study of Checking φ- features and Subjebt – Verb Agreement in Persian

ارزش گذاري مشخصه هاي فاي (شخص، شمار) و حالت يا به عبارت ديگر مطابقه در زبان فارسي و بازبيني اين مشخصه ها با تكيه بر رويكرد كمينه گرا، يكي از موضوعات پيچيده است كه به دليل بي-نظمي هايي كه در ساختار گروه فعلي به خصوص هسته فعل در زبان فارسي مشاهده مي شود، گاهي فرآيند بازبيني را به طور كلي با مشكل مواجه مي سازد. نگارندگان جستار حاضر تلاش كرده-اند تا با در نظر گرفتن ساختار هاي مختلف فعلي (ساده، مركب) با در نظر داشتن جهت هاي مختلف (معلوم و مجهول) و نمودهاي مختلف (ساده، استمراري، كامل) چگونگي ارزش گذاري مشخصه ها و بازبيني آنها را مورد بررسي قرار دهند. از دست آوردهاي اين پژوهش آن است كه در زبان فارسي فعل‌ها تحت تاثير مشخصه فعلي قوي هسته زمان خودايستا به هسته مذكور حركت مي كنند. مطابق نظريه بازبيني برنامه كمينه‌گرا مشخصه‌هاي فاي خوانش ناپذير هسته زمان در زبان فارسي به وسيله گروه اسمي فاعل ارزش گذاري و بازبيني مي‌شوند. مشخصه هاي مذكور پس از ارزش گذاري و بازبيني، در بخش آوايي بر روي فعل تظاهر مي‌يابند. گروه اسمي فاعل نيز از هسته زمان خودايستا حالت فاعلي دريافت مي‌كند. بازبيني حالت مفعولي نيز توسط هسته گذرا صورت مي‌گيرد.

The main goal of this research is to study, through the Minimalist Program, the mechanism of checking phi(?)-features (person & number) and nominative Case in Persian sentences. Different syntactic structures are examined in this paper. It is shown that verb raising is overt in Persian and that the uninterpretable ?-features of the finite tense head are valued & checked by the interpretable ?-features of the subject noun/pronoun. The subject noun/pronoun is assigned nominative Case by the finite tense head. In other words, checking ?-features and nominative Case in Persian sentences are in line with the universal Checking Theory. Also, it is shown that accusative Case is valued and checked by the transitive head.