ارتقا پايداري شهري از طريق تمهيدات بديل حمل و نقل سنجش دستاوردها و چالشهاي طرح دوچرخه اشتراكي منطقه 8 شهرداري تهران

با عنايت به آرمان توسعه پايدار شهري، طي دو دهه اخير، اجراي طرحهاي دوچرخه مورد توجه برنامه?ريزان شهرهاي گوناگون، از جمله تهران، قرار گرفته است. از آنجا كه نخستين طرحهاي دوچرخه تهران قرين توفيق نبوده?اند، لازم است تمهيدات آزمايشي جديد در مراحل مختلف ارزيابي/ارزشيابي شوند. هدف از اين مقاله سنجش مقدماتي دست?آوردها و چالشهاي طرح دوچرخه اشتراكي منطقه 8 تهران (دو سال پس از آغاز فعاليتها) است. طرح به واسطه غور در شاخصهاي دسترسي، آگاهي، ايمني، تسهيل آمدوشد، رضايت?مندي، پايداري و فرهنگ?سازي مورد مطالعه قرار مي?گيرد. سنجش بر اساس نتايج پيمايش كمّي (نمونه 250 نفري از حدود 8000 بهره?ور ثبت?شده) و نيز مشاهده، اخذ نظر غيركاربران و مصاحبه با دست?اندركاران انجام مي?شود. يافته?ها نشان مي?دهد كه طرح در جذب كاربران مرد و جلب رضايت آنان موفق بوده، اما در عين حال داراي نارساييهايي از قبيل اطلاع?رساني ناكافي، فقدان فعاليتهاي فرهنگ?سازي (به ويژه براي حضور زنان)، كمبود علايم راهنمايي و كيفيت نامناسب دوچرخه?ها و مسيرهاست. همچنين، پايداري طرح در گرو خدمات در مناطق همجوار و تامين هزينه?هاي نگهداري و توسعه جغرافيايي خانه?هاي دوچرخه و مسيرها و نوسازي ادواري ناوگان از طريق تخصيص بودجه و فروش خدمات تبليغاتي است.