اثر تمرين و تعليم مفاهيم آمادگي بر عوامل آمادگي جسماني در

Effects of training and Fitness Education on the Health-Related Physical Fitness Factors in Adolescent Students: Evaluating the Mediating Role of Knowledge and Internal Motivation

پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر تمرين و تعليم مفاهيم آمادگي بر عوامل آمادگي جسماني با بررسي نقش ميانجي عوامل روان شناختي انجام گرفت. 84 نفر از دانش آموزان سالم و غير ورزشكار (با ميانگين و انحراف سني 49/0± 5/12، قد 1/6 ± 8/153 سانتي متر و وزن 3/7±25/46 كيلوگرم) كه به مدت 3 الي 6 ماه فعاليت منظم ورزشي نداشتند، به صورت داوطلبانه در اين پژوهش شركت كردند و به روش تصادفي در سه گروه تمرين- تعليم، تمرين و كنترل (n=28) تقسيم شدند. از پرسش نامه بهداشتي– ورزشي و دانشي محقق ساخته و پرسش نامه انگيزش دروني دسي وريان (1998) و آزمون هاي مربوط به عوامل آمادگي جسماني مرتبط با سلامت براي جمع آوري اطلاعات در مرحله پيش و پس آزمون استفاده شد. از تحليل واريـانس چند متغيـره (MANOVA) و تحـليل واريانس سـاده براي مقايسه آمادگي جسماني و عوامل روان شناختي و مقايسه هر يك از عوامل در بين گروه ها و از آزمون هاي تعقيبي (LSD) براي مقايسه جفتي هريك از عوامـل در بين گروه ها استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد بين گروه هاي مورد بررسي در شاخص هاي آمادگي جسماني شامل استقامت قلبي- عروقي (p=0/001)، انعطاف پذيري (p=0/000)، استقامت عضلاني (p=0/000)، قدرت پنجه (p=0/032) و شاخص هاي روان شناختي شامل انگيزش (p=0/009) و دانش (p=0/000) تفاوت معناداري وجود دارد. نتايج آزمون تعقيبي (LSD) نشان دادند استقامت قلبي– عروقي گروه تمرين- تعليم از هر دو گروه تمرين و كنترل بهتر است. انعطاف-پذيري و استقامت عضلات شكم گروه كنترل از هر دو گروه تمرين و تمرين- تعليم كمتر بود، اما دو گروه تمرين و تمرين- تعليم اختلاف معناداري با هم نداشتند. قدرت پنجه و انگيزه دروني گروه تمرين از گروه تمرين- تعليم و كنترل بهتر شد. درنهايت، ميزان دانش گروه تمرين- تعليم از هر دو گروه تمرين و كنترل بهتر بود، در حالي كه دو گروه تمرين و كنترل برتري نسبت به يكديگر نداشتند. به طور كلي، نتايج اين پژوهش مويد تاثير تمرين- تعليم مفاهيم آمادگي روي برخي عوامل آمادگي جسماني مرتبط با سلامتي از طريق افزايش سطح دانش و تغيير نوع نگرش افراد در جهت مثبت و بالا بردن سطح انگيزه دروني بود.

The purpose of this study was to determine the effect of exercise and fitness education on physical fitness factors. 84 healthy non-athlete student (mean age 12.5±0.49 yrs, mean height 153.8±6.1 cm, mean wieght 46.25±7.3 kg) who had not regular activities for more than 6 months were voluntarily participated in this study. They were randomly divided among three groups: training-education (n=28), training (n=28) and control (n=28). The health-sports, the researcher made scientific the Dessi-Ryan motication questionaires and health-relaeted physical fitness factors were used to collect data. To analyse data MANOVA, simple variance analysis and LSD were used. Results showed a significant differences among groups. The follow-up test results showed that the cardio-respiratory endurance in training-education group were significantly greater than other groups. Flexibility and abdominal endurance muscles in control group were lesser than other groups. In conclusion, training along with education can have a better effect on physical fitness factors.