بررسي تطبيقي ايزد باد با رستم و سهراب

Vāyu and the Story of Rostam and Sohrāb: A Comparative Study

ما در اساطير ايران با دو آفرينش مواجهيم: يكي آفرينش اهورامزدا كه از گوهر نور است و دوم آفرينش اهريمن كه از گوهر تاريكي است. ايزد واي (ايزد فضا، مكان، و باد) ايزدي دو‌چهره‌ است كه هر دو گوهر روشني و تاريكي را در خود دارد و از هر دو آفرينش خرد مقدس و خرد خبيث برتر است. در اين مقاله، ايزد باد به‌اجمال بررسي مي‌شود؛ سپس، برپايه مندرجات شاهنامه نشان داده مي‌شود كه پهلوانان از گوهر ايزد واي و حاصل آميزش نور و تاريكي‌اند و از هردو كشور ايران و توران به‌منزله نماد سرزمين‌هاي اهورايي (پرديس نور) و اهريمني (دوزخ تاريكي) برتر‌ند. درادامه، شخصيت رستم به‌مثابه نماد پهلواني بررسي مي‌شود تا شباهت او با ايزد باد نشان داده شود و به اين نتيجه مي‌رسيم كه سهراب نماد گرايش ظلماني ايزد باد است.

In this article V?yu, a dual-natured Zoroastrian divinity of the wind, is briefly explained. This divinity is simultaneously angelic and demonic and has both dark and light substance. Then it is shown that according to shah name heroes have the same substance as V?yu and are mixed of both dark and light aspects. At the follow Rostam’s character, as the symbolic hero, is studied to show the similarities to the V?yu. We will see that Sohr?b is the symbol of dark tendency of V?yu.