ارزشيابي روان‌سنجي مقياس مشكل استفاده از تلفن همراه

The psychometric evaluation of mobile phone problem usage scale (MPPUS)

سابقه و هدف: در سالهاي اخير، ميزان استفاده از تلفن همراه افزايش چشمگيري داشته است. پژوهش حاضر به منظور ارزشيابي روان سنجي مقياس مشكل استفاده از تلفن همراه انجام شد. مواد و روشها: نمونه آماري اين پژوهش دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تهران (200 نفر) بودند كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. تمام آزمودنيها به نسخه فارسي مقياس مشكل استفاده از تلفن همراه (MPPUS)، پرسشنامه استعداد اعتياد(APS) و پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ-28) پاسخ دادند. يافته‌ها: روايي اين پرسشنامه به وسيله روايي همگرا و همزمان، و تحليل عاملي محاسبه شد. نتايج تحليل عوامل با استفاده از روشهاي مولفه هاي اصلي و چرخش واريماكس نشان داد كه اين پرسشنامه از چهار عامل تشكيل شده است كه بيش از 26/57% واريانس كل را تبيين مي كنند. دامنه همبستگي زيرمقياسهاي MPPUS از 57/0 تا 75/0 بود (01/0p < ). روايي همزمان نيز با به‌كارگيري مقياس استعداد اعتياد و پرسشنامه سلامت عمومي اندازه گيري شد كه ضريب همبستگي آنها به ترتيب 47/0 و 45/0 بود (01/0p < ). ضريب آلفاي كرونباخ و دونيمه‌سازي براي كل مقياس به ترتيب 90/0و 95/0 بود. نتيجه‌گيري: يافته هاي پژوهش حاضر، به طور كلي پايايي و روايي مقياس مشكل استفاده از تلفن همراه را تاييد كرد و مي توان گفت مقياس مشكل استفاده از تلفن همراه مي تواند ابزاري معتبر و پايا در ارزيابي مشكل استفاده از تلفن همراه در جمعيت ايراني باشد.

Background and Aim: In recent years, the use of mobile phone has increased prominently. The aim of the present study was to evaluate the psychometric properties of Mobile Phone Problem Usage Scale (MPPUS). Materials and Methods: The sample consisted of 200 students of Tehran University of Medical Sciences which were selected through convenience sampling. The participants responded to the MPPUS, the Addiction Potential Scale (APS) and the General Health Questionnare-28 (GHQ-28). Results: The validity of the questionnaire was investigated by convergent and discriminative validity and exploratory factor analysis. Results from factor analysis of the MPPUS using Varimax rotation method yielded in 4 factors which explained 57.26% of the total variance. MPPUS inter factor correlations ranged from 0.57 to 0.75 (p < 0.01). Convergent validity was assessed by computing a correlation coefficient between MPPUS, APS and GHQ-28 total scores, which was 0.47 and 0.45. Alpha Cronbach coefficient of internal consistency for total score of MPPUS was 0.90 and 0.95 using a spilt-half method. ‍Conclusion: In general, findings of this research confirm the validity and reliability of the Persian version of MPPUS and show that this questionnaire can be used in Iranian samples for evaluation of phone problem usage.