بررسي سلامت روان‌شناختي جانبازان جنگ تحميلي عراق بر ضد ايران، 22 سال پس از اتمام جنگ

Psychological health of veterans of Iran-Iraq imposed war 22 years after the war

زمينه و هدف: جنگ تحميلي عراق- ايران طي سال‌هاي 67-1359 آثار مخرب گوناگوني در ابعاد جسمي، رواني، اجتماعي و اقتصادي بر سربازان، جانبازان و خانواده‌هاي آنان بر جا گذاشت. اين اثرات سال‌ها پس از اتمام جنگ همچنان ادامه داشت. در اين پژوهش، سلامت روان‌شناختي جانبازان شهر اصفهان 22 سال پس از اتمام جنگ تحميلي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: از بين كليه جانبازان استان اصفهان كه تحت پوشش بنياد شهيد و ايثارگران استان اصفهان بودند، 330 نفر با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي منظم بر اساس ليست بنياد انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌هاي ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي و SCL-90-R (Symptom chek list-90-revised) بر روي آنان اجرا گرديد. يافته‌ها: متوسط سن جانبازان مورد مطالعه، 45 سال بود. اكثر جانبازان در سن جواني مبتلا به آسيب شده‌اند. حدود 24 درصد از جانبازان داراي تحصيلات دانشگاهي بودند و حدود 39 درصد از آنان تحصيلات دبيرستان را به اتمام رسانده‌اند. جانبازان مبتلا به نوع جسمي و نوع توام اعصاب ‌و روان و جسمي به ترتيب بيشترين فراواني را داشتند. 3/19 درصد از جانبازان مورد مطالعه، اسارت را تجربه كرده‌‌اند. فراواني جانبازان داراي حالت اشتغال 5/1 برابر جانبازان شاغل بود. مشكلات و اختلالات جسمي‌سازي، وسواس- اجبار، پرخاشگري، اضطراب، حساسيت‌ بين‌ فردي، افسردگي و افكار پارانوييدي به ترتيب بيشترين فراواني را در جانبازان شهر اصفهان داشت. در حال حاضر حدود نيمي از جانبازان مورد مطالعه مبتلا به نوعي آسيب رواني و اختلال روان‌پزشكي بودند و جانبازان 55-46 درصد، بيشترين فراواني آسيب رواني را در بين جانبازان داراي درصدهاي مختلف جانبازي داشتند و هر چه تعداد معلوليت (جانبازي) بيشتر باشد، آسيب رواني در جانبازان بيشتر است. نتيجه‌گيري: با گذشت 22 سال از اتمام جنگ تحميلي، نيمي از جانبازان مورد مطالعه مبتلا به نوعي آسيب رواني بودند.

Aim and Background: Iraq-Iran war during 1980-1988 left various detrimental physical, mental, social, and economic effects on soldiers, veterans, and their families. These effects persisted for years after the war ended. This study evaluated the psychological health of Iranian veterans 22 years after the war had ended. Methods and Materials: Among all veterans registered by the Veterans and Martyrs Affair Foundation of Isfahan Province (Iran), 330 individuals were selected using systematic random sampling. A demographic questionnaire and Symptom Checklist-90-Revised (SCL-90-R) were filled out to collect data. Findings: The average age of veterans was 45 years and they had most been injured during their youth. About 24% of veterans had a university degree and about 39% had a high school diploma. Veterans with a combination of physical and mental injuries and physical injuries alone had the highest frequency. Prisoners of war constituted 19.3% of the studied subjects. Frequency of retired veterans was 1.5 time higher than that of employed veterans. Somatization, obsessive-compulsive disorder, aggression, anxiety, depression, and paranoid ideation were the most common disorders among the participants. Almost half of veterans had with psychiatric disorders and mental problems. Veterans with 46%-55% injuries had the highest frequency of mental problems. Greater degree of disability was associated with more severe psychological problems. Conclusions: Half of the veterans are still suffering from some sort of psychological problems 22 years after the war.