تحليل سبك‌شناختي شعر اخوان (آن‌گاه پس از تندر)؛ رويكردي نقش‌گرا

The Stylistic Analysis of Akhavan Sales Poetry (Then After Thunder);A Functional Approach

زبان‏شناسي متن‌بنياد رويكردي است نقش‌گرا با تاكيد بر نقش ارتباطي زبان كه كاركرد اصلي زبان را ايجاد ارتباط و انتقال معنا ميان كنش‏گران زباني مي‌دانند. از اين منظر، زبان سويه‌اي اجتماعي مي‌‌يابد و عمده‌‌ نقش آن در اجتماع بررسي مي‏شود. زبان‌‌شناسي نقش‌‌گرا براي زبان سه فرانقش قايل است كه هر‏يك از منظري به زبان مي‌‌نگرند و برش‌‌هاي متفاوتي از جهان ارايه مي‌‌كنند. فرانقش انديشگاني/ تجربي زبان را ابزار بازنمايي دنياي دروني و بيروني انسان‌‌ها مي‌‌داند. فرانقش بينافردي زبان را ابزاري براي كنش متقابل ميان انسان‌‌ها مي‌‌انگارد و، در‌نهايت، فرانقش متني كه زبان را در ارتباط با بافت موقعيتي قرار مي‌‌دهد و زمينه‌‌ تحقق دو فرانقش پيش‌‌گفته را مهيا مي‌‌سازد و بدين‌‌گونه، به همراه ابزار انسجامي، متنيتِ متن را شكل مي‌‌دهد. در اين مقاله، تلاش ما برا‏ين است كه از منظر فرانقش متني به خوانش شعري از اخوان بنشينيم و، با بررسي نحوه چينش عناصر در متن، چگونگي استفاده سبكي شاعر از اين فرانقش‏ها در بازنمودن ذهن خويش و درون‏مايه اثرش را نشان دهيم.

Text linguistics is a functional approach emphasizing the communicative role of language which considers the main role of language to make communication and transfer meaning among the language actors. From this aspect, language obtains a social direction and its chief role is analyzed in social context. Functional Linguistics assigns three metafunctions for language every one of which views language uniquely and offers different cutting of world. experimental metafunction considers language as a representing tool of internal and external worlds of humans. Interpersonal metafunction considers language a tool for mutual action among humans and finally textual metafunction puts language in relation to a situational context and prepares the necessary foundations for two other metafunction; therefore, it forms the textness of text along with the coherence tool. In this essay, it is tried to read one of Akhavan poems from Textual Metafunction Perspective and while reviewing the arrangement of elements in text, it is tried to show how the poet has stylistically used this metafunction in representing his mind and his internal work’s theme.