جملات مركب در زبان فارسي تحليلي بر پايه نظريه دستور نقش و ارجاع

Compound Sentences in Persian (An RRG-Based Analysis)

در اين مقاله، ساختار جملات مركب زبان فارسي بر پايه نظريه «دستورِ نقش و ارجاع» بررسي مي‌شود. اين نظريه را، در سال 1997، رابرت دي. ون ولين و رندي جي. لاپولا مطرح كردند و، در سال 2005، ون ولين نسخه نهايي آن را ارايه داد. دستور حاضر سه نوع رابطه را با عنوان «هم‌پايگي»، «ناهم‌پايگي» و «هم‌وابستگي» بين جملات مركب مطرح مي‌سازد و سه سطحِ اوليه پيوند را «بند»، «كانون»، و «هسته» مي‌داند. سه نوع رابطه احتمالي بين «واحدها» برقرار است. بنابراين، از تركيب سطوحِ اوليه پيوند و روابط احتمالي، نُه رابطه در «دستور همگاني» اين نظريه قابل تصور است؛ كه الزاماً تماميِ آن‌ها در همه زبان‌ها يافت نمي‌شود. در اين مقاله، جملات مركب زبان فارسي را تحت دو رابطه كليِ هم‌پايگي و ناهم‌پايگي بررسي نموده و دو نوع رابطه را براي هم‌پايگي و نُه رابطه را براي ناهم‌پايگي معتبر دانسته‌ايم؛ كه با ارايه مثال‌ها و نمودارهايي تبيين شده‌اند. مزيت تحليل‌هاي زبانيِ اين دستور نسبت به ساير نظريه‌هاي دستوري را مي‌توان توجهِ هم‌زمان به سه سطح «نحوي»، «معنايي»، «كاربردشناختي» دانست. امري كه در نظريه‌هاي دستوري ديگر مستلزم پژوهش‌هاي جداگانه‌اي است.

This paper undertakes to describe “Compound Sentences” in Modern Persian (Farsi) based on Functional Syntactic theory of “Role and Reference Grammar”. First, it describes the foundation of RRG theory which is presented in 1997 by Robert D. Van Valin Jr. and Randy J. Lapolla and extended later by Van Valin in his book “Exploring the Syntax-Semantics Interface” (2005).The RRG posits three nexus relations between clauses in “Compound Sentences” (Coordination, Co subordination, Subordination) rather than the two of “Traditional”, “Structural” and “Generative” Grammar. There are three primary levels of juncture, clausal, core and nuclear and there are three possible nexus relations among the units in the juncture .All three types of nexus are possible in all three forms of juncture and this yields nine juncture-nexus types in Universal Grammar. We described two relations (Coordination, Subordination) in Compound Sentences. There are two types in Coordination and nine types in Subordination. This paper concludes that the advantage of the RRG is simultaneous exploring of three levels of “Syntactic”, “Semantics” and “Pragmatics” description.