بررسي مقايسه اي ويژگي هاي شخصيتي خودپايي بين دو گروه زنان شاغل و غير شاغل

هدف از اين پژوهش بررسي مقايسه اي خوپايي در زنان شاغل و غير شاغل مي باشد. اين پژوهش از نوع ميداني بوده و روش آن نيز از نوع توصيفي است. نمونه مورد بررسي، متشكل از دو گروه زنان شاغل تمام وقت و پاره وقت و غير شاغل (خانه دار) در سطح شهر تهران مي باشد. در اين پژوهش جهت سهولت در محاسبات و كاهش خطاهاي اندازه گيري از نرم افزاري spss?و براي جمع آوري داده هاي مربوط به آن ها از پرسشنامه خودپايي اشنايدر استفاده شده است. براي بررسي رابطه بين متغيرها از روش هاي آمار توصيفي و آزمون t براي دو گروه مستقل و هم-چنين، آزمون Anova و آزمون x2 ( كا اسكوير) و ضريب همبستگي استفاده گرديد. يافته هاي پژوهش بيانگر آن است كه ميزان خودپايي در زنان شاغل نسبت به زنان غير شاغل بيش تر است (و اين تفاوت در سطح (001/0 p < ) معنادار مي باشد). هم چنين بين سه گروه خودپايي بالا، متوسط و پايين هم توزيع يكنواختي ديده نمي شود. هم چنين، براي نمايش يافته هاي پژوهش بنا به ماهيت فرضيه ها و پاسخ به پرسش هاي پژوهش از روش هاي آمار توصيفي و براي تحليل داده ها نيز از آزمون هاي آماري چون، آزمون t براي دو گروه مستقل در جهت مقايسه ميانگين ها و مجموع رتبه هاي دو گروه استفاده شده است.