رابطه بين سلامت عمومي و رضايت زناشويي با فرسودگي شغلي زنان شاغل در استانداري و فرمانداري هاي تابعه در استان فارس

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين سلامت عمومي و رضايت زناشويي با فرسودگي شغلي زنان شاغل در استانداري و فرمانداري هاي تابعه انجام شد. پژوهش، توصيفي و از نوع همبستگي بودكه بر روي تعداد 112 نفر از زنان متاهل شاغل در استانداري فارس و فرمانداري هاي تابعه كه به روش تصادفي از نوع خوشه اي يك مرحله اي انتخاب شدند انجام گرفت. ابزار پژوهش در اين پژوهش سه پرسشنامه فرسودگي شغلي ماسلاچ (MBI)، پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) و پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ (ENRICH) بود. تجزيه و تحليل آماري پژوهش با روش تحليل رگرسيون گام به گام، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل واريانس يك طرفه انجام گرفت و نتايج نشان داد بين سلامت عمومي و رضايت زناشويي با فرسودگي شغلي رابطه معنا داري وجود دارد، سلامت عمومي قادر است فرسودگي شغلي را پيش بيني كند، رضايت زناشويي رابطه معناداري با فرسودگي شغلي دارد؛ همچنين، بين ميزان فرسودگي شغلي كارمندان بر حسب سابقه كار تفاوت معناداري وجود دارد. ولي بين دو متغير سلامت عمومي و رضايت زناشويي كارمندان بر حسب سابقه كار تفاوت معناداري ديده نشد.