سنجش عوامل جامعه شناختي موثر در مشاركت مدني زنان

Sociological Factors Effective in Women’s Civic Participation

با توجه به اهميت مشاركت مدني به عنوان اصلي ترين شاخص توسعه‌ي اجتماعي، اين پژوهش درصدد است تا در چارچوب دستگاه مفهومي پاتنام، به مطالعه ي ميزان مشاركت مدني و گونه‌هاي آن در ميان زنان بپردازد. اين تحقيق از نوع پيمايشي است كه در طي آن با 370 نفر از زنان 18 تا 45 سال شهر الشتر مصاحبه شده است. يافته ها نشان مي دهد كه ميانگين مشاركت مدني زنان معادل 2/59 درصد بود كه بر مبناي يك مقياس صفر تا 100 متوسط ارزيابي مي شود. در ميان گونه‌هاي مشاركت مدني، نوع غالب مشاركت مذهبي بوده و مشاركت نهادي (انجمني) در پايين-ترين سطح قرار داشته است. تحليل رگرسيوني چندمتغيره نشان مي دهد كه مشاركت مدني زنان به ترتيب شدت رابطه با متغيرهاي ميزان منابع در دسترس زنان، گستره روابط اجتماعي، اثربخشي اجتماعي، وضع تاهل و سن مربوط است. متغيرهاي مذكور در مجموع 54 درصد تغييرات مشاركت مدني زنان را تبيين مي كنند. در بخش پاياني مطالعه، دلالت هاي يافته ها و نتايج تحقيق در زمينه مطالعات آتي و سياست گذاري اجتماعي و فرهنگي مورد بحث قرار گرفته است.

With respect to the importance of civic participation as the main index of social development, this research aims at studying the rate of female civic participation, and its categories, according to the conceptual apparatus of Putnam. The research was carried out by means of a survey, using a questionnaire; during which 370 women, aged 18 to 45 years old, from Aleshtar, were interviewed. Findings show that the average rate of civic participation among women was equivalent to 59.2%, which, on a scale of 0 to 100, was evaluated as intermediate. Among the categories of civic participation, religious activities were ranked most prominent, with institutional (associational) activities being least popular. Multiple regression analysis, shows that women’s civic participation is based on the intensity of relationship, which is interconnected with variables such as the amount of available resources, scope of social relations, social efficacy, marriage status and age.The above variables explain a 54% overall change in women’s civic participation. At the conclusion of this study, implications of the findings in the field of future studies and cultural and social policy making, have been discussed.