منطق موقعيت و كاربرد آن در نقد و نظريه‌‌ي ادبي

The Logic of Situation and its Appliance to Literary Criticism and Theories

در مباحث نقد ادبي از جايگاه نويسنده و خواننده در تعين نوع خوانش‌ها و نوع دعاوي موجود در نقادي‌ها، سخن بسيار به‌ ميان ‌آمده است. ولي مشكل اينجا است كه هويات نويسندگان و خوانندگان متون مختلف، هوياتي دقيقاً شناخته شده و متعين نيستند كه ما بخواهيم دعاوي نقادانه‌مان را با استفاده از آن‌ها متعين كنيم. چگونه مي‌توان با اين مشكل كنار آمد و راه برون‌رفتي براي آن جست؟ براي حل مشكل فوق از مفاهيمي مانند فرد واقعي و فرد نوعي و مفهوم كلان‌تر منطق موقعيت استفاده شده است و همه‌ي اين بحث‌ها مقدمه‌ي ورود به مبحث نظريه‌ي «مرگ مولف» رولان بارت شده‌اند. و همين جاست كه آراي بارت را مي‌توان به چالش گرفت. اگر نظريه‌ي بارت را از نگاه مفهوم منطق موقعيتي مورد بررسي قرار دهيم، مي‌توان به نتايجي رسيد كه با نتايجي كه خود بارت به آنها رسيد، در تضاد قرار دارد. در حقيقت كاري كه در اين مقاله صورت گرفته است، اين است كه نظريه‌ي مرگ مولف بر خود آن نظريه اعمال شده است؛ يعني تبعات نظريه‌ي بارت فارغ از خواسته‌ي خود وي بررسي شده‌ است.

Much has been said in discussions concerning literary criticism from the position of the writer and the reader deciding the type of the existing readings and claims in criticisms. But the problem is that the identity of the writers and readers of various texts are not precisely definite and determined in a way we could be able to establish our critic claims. How could we deal with such a problem and what might be the solution to it? The concepts such as “the real individual”, “typical individual” and the broader concept of “the logic of situation” have been applied here to find a solution to this problem and all these discussions have become an introduction to Roland Barthʹs “the death of the writer” theory. And here Roland Barthʹs viewpoints can be challenged. A study of Barthʹs theory according to the concept of “the logic of situation” can lead us to results contradictory with those of Barthʹs. In fact, the work done here in this article is that the theory of ʹ the death of the writerʹ has been applied to that theory itself; that is, the consequences of Barthʹs theory have been studied independent from his own intentions.