بررسي رابطه خوش‌بيني اسلامي، افسردگي و سبك‌هاي مقابله با استرس در دانشجويان

An Inquiry into the Relationship of Islamic Optimism with the Depression and ways of Coping with the Stress among University Students

هدف اين پژوهش، تعيين رابطه ميان خوش‌بيني اسلامي، افسردگي و سبك‌هاي مقابله با استرس در دانشجويان بود. از ميان جامعه آماري دانشجويان شركت‌كننده در طرح ولايت مشهد مقدس سال 1391، 224 نفر (100 پسر، 124 دختر) به‌عنوان نمونه آماري به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه خوش‌بيني اسلامي، افسردگي بك و سبك‌هاي مقابله لازاروس بود. براي تحليل داده‌ها از روش آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون ساده و چندگانه استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه خوش‌بيني اسلامي، افسردگي و سبك‌هاي مقابله داراي رابطه معنادار بوده و خوش‌بيني اسلامي‌ و سبك‌هاي مقابله شاخص خوبي براي پيش‌بيني افسردگي هستند. همچنين افراد داراي خوش‌بيني اسلامي، كمتر دچار افسردگي مي‌شوند و در برخورد با رويدادهاي تنش‌زا از مقابله‌هاي موثر استفاده مي‌كنند.

The present paper seeks to bring out the relationship of Islamic optimism, with depression and ways of coping with the stress among University students. 224 students who participated in Welayat Project in Mashhad in 1391 (2012-2013) (100 males and 124 females) were chosen through simple random sampling. The research tools included Islamic optimism questionnaire, Beckʹs depression questionnaire and Lazarusʹs coping styles. Pearson correlation and simple-multiple regressions were used to analyze the data. The research findings show that there is a significant relationship between Islamic optimism, depression and coping styles and that Islamic optimism and coping styles are proper indexes to predict depression. Furthermore, those who have a feeling of Islamic optimism fall into depression less than others and use effective coping styles in traumatic experiences