تحليل رابطه بين ابعاد مديريت دانش و سطوح يادگيري سازماني در بين اعضا هييت علمي دانشگاه اصفهان در سال تحصيلي 89-1388

The relationship analysis between knowledge management dimensions and the levels of organizationl learning among the board of academic members in Esfahan university in 2009-2010

پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين ابعاد مديريت دانش با سطوح يادگيري سازماني در بين اعضا هييت علمي دانشگاه اصفهان انجام شده است. روش پژوهش و از نوع همبستگي بود و جامعه آماري پژوهش را كليه اعضا هييت علمي دانشگاه اصفهان تشكيل مي‌دادند كه با كمك جدول تعيين حجم كوهن و همكاران (2000)، 217 نفر از اعضا هييت علمي به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از دو پرسشنامه‌ي مديريت دانش حسين قلي‌زاده و همكاران (1384) و يادگيري سازماني واتكينز و مارسيك (2003) استفاده گرديد. به منظور تحليل‌ داده‌هاي گردآوري شده از ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه گام به گام، تحليل واريانس چند متغيره، آزمون شفه و مدل‌سازي معادله ساختاري استفاده گرديد. يافته‌هاي بدست آمده نشان داد كه بين ابعاد مديريت دانش با سطوح يادگيري سازماني در سطح 05/0? p رابطه معنادار وجود دارد. همچنين از بين سطوح يادگيري سازماني به ترتيب سطح فردي و سطح گروهي بهترين پيش‌بيني كننده‌هاي مديريت دانش مي‌باشند. به علاوه تحليل واريانس چند متغيره گوياي عدم تفاوت بين نظرات اعضا هييت علمي در مورد ابعاد مديريت دانش بر حسب جنسيت، رشته تحصيلي، مدرك تحصيلي، مرتبه علمي و سابقه خدمت و وجود تفاوت در مورد سطح سازماني در دانشگاه اصفهان بر حسب مرتبه علمي و سابقه خدمت بود. همچنين نتايج حاصل از مدل‌سازي معادله ساختاري حاكي از تاثير مستقيم يادگيري سازماني بر مديريت دانش با شاخص‌هاي برازش مناسب بوده است.

The purpose of this study is to analyse the relationship between knowledge management dimensions and the levels of organizational learning among the board of academic members in Esfahan university.The research method was descriptive-correlation. The statistical population included all the academic members in Esfahan university(500 member), out of which 217 members using simple random sampling were chosen as sample size. The data were collected by two questionnaires, organizational learning and knowledge management. Inferential statistic such as pearson correlation coefficient, stepwise multiple regression, multivariate analysis of variance (MANOVA), Scheffe test and structural equation modeling were used to test the hypotheses. Findings showed that there was a significant difference between knowledge management dimensions and the levels of organizational learning (P?0.05). Among the levels of organizational learning, individual and group levels were the best predictors of knowledge management. There was no significant difference among the academic membersˆ view points on knowledge management dimensions (sex, field of study, university degree, academic rank, and record of service). There was a significant difference between organizational levels based on teaching level and record of service. The result showed that the organizational learning had a direct effect on knowledge management.