اثر مصرف خوراكي طولاني مدت عصاره آبي سير بر تغييرات بافتي، پارامترهاي خوني و آنزيمي موش هاي صحرايي نر

Effect of chronic oral administration of garlic aqueous extract on tissue changes, some blood and enzymatical parameters in male rats

زمينه و هدف: سير از قديمي ترين گياهاني است كه به عنوان داروي گياهي در درمان بيماري ها استفاده مي شود. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات مزمن خوراكي عصاره سير برتعدادي از پارامترهاي بيوشيميايي خون، پارامترهاي خوني و تاثيرات پاتولوژيك آن بر بافت هاي كبد و كليه موش هاي صحرايي نر بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي مداخله اي تعداد 18 سر موش صحرايي نر در سه گروه شش تايي تقسيم شدند. به گروه اول، تحت عنوان گروه كنترل، آب مقطر و به گروه هاي دوم و سوم به ترتيب عصاره سير با دوز 500 و 1000 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن به مدت 40 روز به صورت خوراكي داده شد. در پايان دوره مطالعه حيوانات بيهوش و نمونه خون جهت مطالعات خون شناسي و فعاليت هاي آنزيمي و نمونه هاي بافت هاي كبد و كليه براي بررسي آسيب هاي بافتي جمع آوري شدند. داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس يك طرفه و تست تعقيبي دانكن در نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: عصاره سير تغييري در فعاليت سرمي آسپارتات آمينوترانسفراز، آلانين آمينوترانسفراز، آلكالين فسفاتاز، نيتروژن اوره خون، كراتينين، كراتين فسفوكيناز، لاكتات دهيدروژناز و شاخصه هاي هماتولوژيك نسبت به گروه كنترل ايجاد نكرد (05/0 < P). يافته هاي ميكروسكوپيك در گروه تيمار عصاره سير با دوز 1000 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن تخريب گلومرول ها به همراه دژنراسيون توبول هاي كليه و ريخته شدن پرزها بداخل لومن، دژنراسيون و نكروز هپاتوسيت ها و تراوش سلول هاي تك هسته اي در ناحيه فضاي پورت را نشان داد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه مصرف سير با دوز زياد باعث تغييرات مورفولوژيك گلبول هاي قرمز خون، نفروتوكسيسيتي و هپاتوتوكسيسيتي مي شود. بنابراين در انجام پروژه هاي تحقيقاتي مي بايستي دوزهاي مناسب سير بصورت پايلوت تعيين شوند.

Background and aim: Garlic (Allium sativum) is among the oldest cultivated plants, which has been used as a medical agent for thousands of years. The aim of the present study is to evaluate the chronic effects of garlic aqueous extract intake on some hematological parameters, serum and tissue changes. Methods: Eighteen male wistar rats were assigned into three groups, 6 in each group. Control group was treated with distilled water and groups two and three were treated with garlic aqueous extract (500, 1000 mg/kg respectively) by gavage for fourthy consecutive days. At the end of the study, rats were victimized and hematological, biochemical parameters and histopathological changes were investigated. Data were analyzed using one way ANOVA and Dunkann tests. Results: The fidings revealed that garlic extract doesn’t change the values of AST, ALT, ALP, and CPK compare to control group (P > 0.05). Also, no significant changes were found in serum urea, creatinine, LDH and hematological indicators in garlic treated groups compare to control group (P > 0.05). Microscopic findings in group treated with garlic extract (1000 mg/kg) showed glomeruli destruction, loss of brush border of proximal convoluted tubules, degeneration with necrosis of hepatocytes, and infiltration of mononuclear cell to portal space. Conclusion: This study showed that garlic consumption with high dose might cause morphological change in the red blood cell, biochemical parameters and might cause renal and hepatic lesions. Therefore, the use of pilot study for determining the optimal dose of the garlic is necessary for research designs.